Μια ομάδα ερευνητών από το MIT και το Χάρβαρντ έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν τυχαία αυτό το φαινόμενο. Μελετούσαν το πώς μια ζωντανή πέστροφα διατηρεί την ενέργειά της κολυμπώντας πίσω από εμπόδια ενάντια στο ρεύμα του νερού, και άθελά τους τοποθέτησαν ένα νεκρό ψάρι στην πειραματική εγκατάσταση. Το ψάρι κινούταν ενάντια στο ρεύμα που το έσπρωχνε προς τα πίσω, κάνοντας αργά την πορεία μέχρι να φτάσει στο εμπόδιο και να σπρωχτεί ξανά από την επίδραση του ρεύματος. Οι ερευνητές δεν βρήκαν τίποτα ιδιαίτερο σε αυτό, μέχρι που συνειδητοποίησαν ότι το ψάρι ήταν ήδη νεκρό. Όπως αποδεικνύεται, τα αντικείμενα που εμποδίζουν τη φυσική ροή του νερού, όπως ένας βράχος ή μια βάρκα, δημιουργούν μια σειρά σύνθετων στροβίλων στο ρεύμα καθώς το νερό κατευθύνεται μετά το εμπόδιο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συστοιχία στροβίλων που σχηματίζεται πίσω από ένα εμπόδιο αναγκάζει το σώμα και την ουρά του ψαριού να έρχονται σε συντονισμό. Αυτό κλίνει το σώμα με τέτοιο τρόπο ώστε οι δίνες, που προκαλούν πτώση πίεσης, να εφαρμόζουν μια δύναμη αναρρόφησης που ωθεί το ψάρι προς τα εμπρός. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα ψάρια εξοικονομούν ενέργεια, και με μια μικρή ώθηση από το σώμα τους, προχωρούν ή σταματούν.