Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, δοκιμάζονταν εναέρια προπετάσματα καπνού από τον Αμερικανικό Στρατό. Το αεροπλάνο ρίχνει τετραχλωριούχο τιτάνιο από ψηλά, ένα κιτρινωπό διαβρωτικό υγρό. Σε επαφή με υγρό αέρα, το τετραχλωριούχο τιτάνιο υδρολύεται εύκολα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί έναν πυκνό λευκό καπνό που αποτελείται από σταγονίδια υδροχλωρικού οξέος και σωματίδια οξυχλωριούχου τιτανίου. Η μεγάλη αυτή “κουρτίνα” δοκιμαζόταν ως ένα οπτικό εμπόδιο, για την προστασία των βομβαρδιστικών αεροπλάνων από αντιαεροπορικά πυρά.