Σε μερικές περιοχές της Γης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο Ήλιος παραμένει ορατός για πάνω από 24 ώρες ή ακόμα και για μήνες χωρίς να νυχτώνει. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται “Ήλιος του Μεσονυχτίου” και παρατηρείται σε γεωγραφικά πλάτη πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο και κάτω από τον Ανταρκτικό Κύκλο. Το φαινόμενο οφείλεται στην κλίση του κάθετου άξονα της Γης κατά 23°26΄ σε σχέση με το επίπεδο περιστροφής της γύρω από τον Ήλιο. Η διάρκειά του εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος, από το οποίο το παρατηρούμε. Όσο πιο κοντά είναι ο παρατηρητής στο βόρειο ή το νότιο πόλο, τόσο περισσότερο διαρκεί. Για παράδειγμα, ο ήλιος φωτίζει διαρκώς επί 6 μήνες στους πόλους, ενώ στο βόρειο άκρο της Φινλανδίας περιορίζεται σε 73 ημέρες. Το αντίθετο φαινόμενο, όπου η νύχτα διαρκεί για περισσότερς από 24 ώρες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ονομάζεται “Πολική Νύχτα”.