Μια πρόσφατη μελέτη από το Ινστιτούτο Επιστημών Weizmann συνέκρινε την ικανότητα των μυρμηγκιών και των ανθρώπων να μετακινούν συλλογικά ένα ογκώδες αντικείμενο μέσα από έναν λαβύρινθο. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια πραγματική εκδοχή του «προβλήματος μετακίνησης του πιάνου», στο οποίο οι συμμετέχοντες έπρεπε να χειριστούν ένα μεγάλο αντικείμενο σε σχήμα Τ μέσα από έναν ορθογώνιο χώρο χωρισμένο σε τρεις θαλάμους που συνδέονται με στενά ανοίγματα.
Τα μυρμήγκια του είδους Paratrechina longicornis, γνωστά για τη συνεργατική τους συμπεριφορά, δοκιμάστηκαν μεμονωμένα, σε μικρές ομάδες των περίπου επτά και σε μεγάλες ομάδες των περίπου 80. Οι άνθρωποι δοκιμάστηκαν μεμονωμένα, σε μικρές ομάδες των έξι έως εννέα και σε μεγάλες ομάδες των 26.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα μυρμήγκια σε μεγάλες ομάδες ξεπέρασαν τα μεμονωμένα μυρμήγκια, και σε ορισμένες περιπτώσεις τους ανθρώπους. Έδειξαν συλλογική μνήμη, διατηρώντας μια κοινή κατεύθυνση και αποφεύγοντας επαναλαμβανόμενα λάθη. Αντίθετα, η ανθρώπινη απόδοση δεν βελτιώθηκε απαραίτητα στις ομάδες, ειδικά όταν η επικοινωνία ήταν περιορισμένη. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η συνεργασία χωρίς ρητή επικοινωνία, όπως στα μυρμήγκια, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από ότι στους ανθρώπους όταν η επικοινωνία είναι περιορισμένη.