Μια ωραία ψηφιακή επεξεργασία που έκανε ο καλλιτέχνης Λούκα Αγκνάνι

1 Comment

1. george says:

   31/05/2013 at 13:48

   δειλά – δειλά να σου πώ ότι γιαμένα κάθε έργο του Van Gogh (και όχι μόνο αυτού), είναιδημιουργός «ονείρου» (με την έννοια της ονειρικής ιστορίας, όχι κατ’ ανάγκηλογικής, εξερευνήτριας ακόμα και του μη συνειδητού). Κάθε Agnani πολύ – πολύ όμορφα, προσπαθεί να υλοποιήσει το δικό τουόνειρο (το εκ του πχ, Van Gogh εκπορευόμενο) καιμάλιστα (έτσι πιστεύω) ανειλικρινά και εκ των πραγμάτων πολύ φτωχά. Υλοποιείταιτο όνειρο. Πού είναι ο ήχος και η μυρωδιά? Το παιδί τρέχει από την μάνα στηναγκαλιά του πατέρα και το σημαντικότερο σε μια τέτοια υλοποίηση θα πρέπει ναείναι οι ήχοι (το ξέρω καλά αυτό, μην αμφιβάλλεις). Και στην υλοποίηση στο έργομε τις λειτουργούσες καμινάδες εργοστασίων, πού είναι η βαριά μυρωδιά και ηβρώμικη υγρασία πάνω στο δέρμα του παρακολουθητή της υλοποίησης. Άρα για ποιαυλοποίηση μιλάμε? Και ας πούμε ότι ο Agnani γιατεχνικούς λόγους, για άλλους περιοριστικούς (χρονικούς, οικονομικούς, marketing) περιορίστηκε στην υλοποίηση των ονείρων του, μόνο μετην κίνηση. Ο ίδιος δεν ένοιωσε την ανάγκη να κουνήσει πχ τα λαμπρά συστατικάενός φλεγόμενου ήλιου ? (ξαναδές σχετικό έργο). Μήπως δεν τον έπαιρνε? Μήπως θαέπρεπε από υλοποιητής (εφαρμοστής που λέω) να γίνειονειροδημιουργός ? καλλιτέχνης δηλαδή, μικρός Van Gogh δηλαδή. Πέραν των ανωτέρω. Όσο και ανεξελιχθεί η τεχνολογία και οι υλοποιήσεις συμπεριλάβουν κίνηση, ήχους,μυρωδιές, αφή και δεν ξέρω τι άλλο, και άκοπα μέσω δικτύων μου προσφέρονται, μεθαυμασμό θα τα παρακολουθώ και τα μπράβο δεν θα τα τσιγκουνεύομαι. Αλλά, δενπρέπει να γίνω οκνηρός και να κρατήσω ανοιχτή την δυνατότητα να ονειροπλάθωόταν συναντώ ονειροδημιουργούς. Καλά τα δικά τους όνειρα, πρέπει να φτιάχνω ταδικά μου.

   

   

   Reply