Το να σταματήσει κανείς μια διαρροή φυσικού αερίου είναι μια περίπλοκη και επικίνδυνη διαδικασία. Το 1966, για την αντιμετώπιση πυρκαγιών σε πέντε διαρροές φυσικού αερίου, η κυβέρνηση της ΕΣΣΔ δοκίμασε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης και της άντλησης νερού μέσω της υδραυλικής ρωγμάτωσης, αλλά δεν κατάφερε να σβήσει τη φωτιά. Τελικά, χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν μια πυρηνική βόμβα 30 κιλοτόνων.

Οι επιστήμονες έκαναν μια γεώτρηση βάθους 6.000 μέτρων κοντά στην πηγή της διαρροής. Στη συνέχεια βύθισαν τη βόμβα μέσα στην οπή της γεώτρησης, κάλυψαν την τρύπα με τσιμέντο, και πυροδότησαν τη συσκευή. Η πυρηνική έκρηξη έσβησε τις φωτιές μέσα σε 23 δευτερόλεπτα, πνίγοντας τη διαρροή με την διατάραξη πολλών τόνων γης στο υπέδαφος. Το πιο εντυπωσιακό είναι πως δεν ανιχνεύθηκε ραδιενέργεια στην περιοχή μετά την έκρηξη.