© 2024 ভিডিওম্যান | যোগাযোগ: info@videoman.gr | গোপনীয়তা নীতি | ব্যবহারের শর্তাবলী
Loading the player...
Μάθημα ζωής κατά τη διάρκεια μιας άσκησης πολεμικών τεχνών
(23) | 03/08/2016 | Ο δάσκαλος πολεμικών τεχνών Sharath Jason Wilson δίνει ένα καλό μάθημα ζωής στον Bruce, ένα νεαρό μαθητή κατά τη διάρκεια μιας άσκησης στη σχολή “Cave of Adullam Transformational Training Academy” στο Ντιτρόιτ του Μίτσιγκαν.
Ενώ το παιδί αρχίζει να κλαίει αντιμετωπίζοντας ένα αγχωτικό γεγονός, σπάζοντας μια ξύλινη σανίδα με τη γροθιά του, ο δάσκαλός του μιλά σχετικά με την έννοια της επιμονής και του πείσματος. “Όλα είναι μια χαρά. Δεν με ενοχλεί ότι κλαις. Και εγώ κλαίω πολύ… όλοι πενθούμε περιστασιακά. Λόγω των δυσκολιών, θέλουμε να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια, έτσι δεν είναι;” είπε στο αγόρι. “Πρέπει να αγωνιστούμε σαν άνδρες για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, διότι θα είναι πολύ οδυνηρές… Όταν είσαι μαύρος σε αυτή τη χώρα, χρειάζεσαι ψυχική δύναμη”.
Μετά από αυτές τις συμβουλές, ο Bruce κατάφερε να σπάσει τη σανίδα με την πρώτη προσπάθεια φωνάζοντας δυνατά. Ο δάσκαλος στη συνέχεια, κάλεσε τον πατέρα του παιδιού και του ζήτησε να κάνει 20 κάμψεις με το γιο του στην πλάτη.
একটি উত্তর দিন
12 Comments
উন্নত সম্পর্কিত পোস্ট
Emocionante, qué magnifico profesor y qué padre tan comprometido. Este niño tiene dos maestros extraordinarios.
Θα ήθελα να τονίσω οτι ο Ρατσισμός έχει δύο πλευρές…αυτήν όπουένας π.χ. λευκός άνθρωπος (δάσκαλος!!!!) λέει σε ένα παιδί (λευκό)…ότι π.χ. σεαυτήν την χώρα η ζωή των λευκών είναι πιο εύκολη… αλλά και από την άλλη πλευρά π.χ.ένας έγχρωμος άνθρωπος (δάσκαλος!!!!) λέει σε ένα παιδί (έγχρωμο)…ότι π.χ. σεαυτήν την χώρα η ζωή των έγχρωμων είναι πιο δύσκολη…Σε γενικές γραμμές το να λες μια αλήθεια ή γενικώς σωστά αποφθέγματα ειδικά σε νεαρά παιδιά πλασάροντας τους μέσασπόρους παρωπίδων…δεν το ωφελείς τελικά απλά του κάνεις πιο δύσκολή την πορεία προςτον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοπραγμάτωση…Το «σπάσιμο» του ξύλου με την γροθιά είναι μια αλληγορία καιαπλώς ένα έναυσμα (πιο εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό)…για να μπει κάποιος στηνδιαδικασία να ξεπεράσει κάτι που το ονομάζει «εμπόδιο»…Αν έχει αναφερθεί αυτή η έννοια της αλληγορίας και αν έχει επίσηςτην πρόθεση ο Δάσκαλος τους να τα βάλει μετά να κάνουν ασκήσεις νοημοσύνης καιασκήσεις ψυχολογικές γνωρίζοντας Τι ακριβώς κάνουν ..Τότε ο Δάσκαλος είναι καλός…αλλιώςαπλά είναι (το λιγότερο που μπορώ να πω) παραπλανημένος και ημιμαθής και αυτόςκαι κάνει κακό φυσικά και στους μαθητές του…
karagiozis
Καραγκιόζης; WHO;
ο δασκαλος κατα την γνωμη μου. δεν ειμαι της αντιληψης οτι τετοια μεθοδος βοηθαει το παιδι.
Είχε αποτέλεσμα όμως και αυτό έχει σημασία. Επειδή το ήξερε το παιδί να θεώρησε αυτόν τον τρόπο κατάλληλο. Αν ήταν άλλο, ίσως να έπρατε διαφορετικά , ανάλογα δηλαδή με την ψυχοσύνθεση του καθενός,αλλά μπορεί και όχι. Δεν ξέρω, οπότε αρκούμε στο αποτέλεσμα.
Όπως έχει πει και ο Dimitris81gr, είχε αποτέλεσμα και αυτό είναι που έχει σημασία. Επίσης μίλησε πολύ ωραία στο παιδί που έκλαιγε. Γιατί αυτό τον κάνει καραγκιόζη; Έχω μια απορία ρε Γιώργο. Εσύ αν ήσουν στην θέση του, τι θα έκανες; Πως θα βοηθούσες ένα μικρό παιδί που κλαίει, να ξεπεράσει τον φόβο του, να νιώσει καλύτερα και να πετύχει τον στόχο του; Ποιας αντίληψης είσαι ακριβώς εσύ;
Δεν συμφωνώ οτι το αποτέλεσμα καθορίζει κ την μέθοδο. Εδω έχουμε να κάνουμε με μια ευαίσθητη ηλικία που αναπτύσσεται ακόμα. Απο οτι δείχνει δεν του αρέσει αυτο που κάνει κ συγκεκριμένα δεν το αποφέρει τίποτα στην ηλικία αυτή να κοπανάει τος γροθιές του σε ένα ξύλο. Το βρίσκω παντελώς ηλιθιο κ δεν του διδάσκει τίποτα περισσότερο απο το να καταπίνει τον πόνο του στην ζωή κ να μάθει να πληγώνεται γιατί έτσι ορίζει ο δάσκαλος του. Αν κ εφόσον του αρέσει μπορεί άνετα στην ενηλικίωση του μα σπάει πόρτες παράθυρα κ το κεφάλι του με επιλογή του όμως όχι ενός ανεγκέφαλου δασκάλου πολεμικών τεχνών. Σε αυτή την ηλικία τα πάντα πρέπει να περιστρέφονται γύρω απο το παιχνίδι κ την χαρά αυτο ο του παιδιού κ όχι απο εναν ψυχαναγκαστικό δάσκαλο πολεμικών τεχνών
Ε, ας μην το πούμε και “ηλίθιο”. Το σπορ μπορεί να είναι και τρόπος ζωής. Αυτός ο δάσκαλος το διδάσκει έτσι. Εγώ θα πήγαινα το παιδί μου σε άλλο δάσκαλο. Ή μηπως οχι;
μα δεν εχω κατι με το σπορ κ τις πολεμικες τεχνες. τις θεωρω οντως πολυ βοητικες στο χτισιμο χαρακτηρα αν δειδαχτουν σωστα. Το ηλιθιο ειναι για να βαζεις παιδακια στην αναπτυξη να κοπανουν ξυλα για να τους περασεις ενα μυνημα που μπορεις να τους το εξηγησεις κ με αλλους τροπους.
Είναι πραγματικά εκνευριστικός κι εγώ αυτό ένοιωσα. Εμείς που είμαστε του διαλόγου τα πάμε αλλού τα παιδιά μας :D
Επισης το φόβο ενός παιδιού το βοηθάς να το ξεπεράσει αντιμετωπίζοντας τον με ΛΟΓΙΑ εξηγώντας του πολλές πολλές φορές την πραγματικότητα όσο αστεία κ αν δείχνει με υπομονή.