המורה אומנויות Sharath ג'ייסון וילסון נותן שיעור לחיים טובים, ברוס, סטודנט צעיר במהלך תרגיל באקדמיה לאימון טרנספורמציוני במערת עדולם בדטרויט, מישיגן.

כאשר הילד מתחיל לבכות בזמן מול אירוע מלחיץ, שבירת קרש עץ באגרופיו, השיחות המורה על המשמעות של התמדה, עקשנות. 'הכל בסדר. לא מפריע לי זה אתה בוכה. גם אני בוכה הרבה... כולנו מתאבלים מדי פעם. בשל קשיים, אנחנו רוצים לוותר, אז זה לא;' הוא אמר לילד. 'עלינו להילחם כמו גברים כדי להתמודד עם הקשיים, כי הם יהיו מאוד כואבים... כשאתה שחור בארץ הזאת, אתה צריך כוח נפשי'.

אחרי הטיפים, הברוס הצליחו לשבור את הלוח עם הניסיון הראשון צועק בקול רם. ואז המורה, התקשר לאביו של הילד וביקש ממנו לעשות 20 כפיפות עם בנו על הגב.

12 תגובות

1. Begoña אומר:

   12/06/2020 at 22:33

   מרגש, qué magnifico profesor y qué padre tan comprometido. Este niño tiene dos maestros extraordinarios.

   1

   

   תשובה
2. פריז אומר:

   05/08/2016 at 09:02

   Θα ήθελα να τονίσω οτι ο Ρατσισμός έχει δύο πλευρές…αυτήν όπουένας π.χ. λευκός άνθρωπος (המורה!!!!) λέει σε ένα παιδί (לבן)…ότι π.χ. σεαυτήν την χώρα η ζωή των λευκών είναι πιο εύκολη… αλλά και από την άλλη πλευρά π.χ.ένας έγχρωμος άνθρωπος (המורה!!!!) λέει σε ένα παιδί (צבעוני)…ότι π.χ. σεαυτήν την χώρα η ζωή των έγχρωμων είναι πιο δύσκολη…Σε γενικές γραμμές το να λες μια αλήθεια ή γενικώς σωστά αποφθέγματα ειδικά σε νεαρά παιδιά πλασάροντας τους μέσασπόρους παρωπίδων…δεν το ωφελείς τελικά απλά του κάνεις πιο δύσκολή την πορεία προςτον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοπραγμάτωση…Το «σπάσιμο» του ξύλου με την γροθιά είναι μια αλληγορία καιαπλώς ένα έναυσμα (πιο εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό)…για να μπει κάποιος στηνδιαδικασία να ξεπεράσει κάτι που το ονομάζει «εμπόδιο»…Αν έχει αναφερθεί αυτή η έννοια της αλληγορίας και αν έχει επίσηςτην πρόθεση ο Δάσκαλος τους να τα βάλει μετά να κάνουν ασκήσεις νοημοσύνης καιασκήσεις ψυχολογικές γνωρίζοντας Τι ακριβώς κάνουν ..Τότε ο Δάσκαλος είναι καλός…αλλιώςαπλά είναι (το λιγότερο που μπορώ να πω) παραπλανημένος και ημιμαθής και αυτόςκαι κάνει κακό φυσικά και στους μαθητές του…

   

   

   תשובה
3. יורגוס אומר:

   03/08/2016 at 22:33

   karagiozis

   

   

   תשובה
   • סמית אומר:

     04/08/2016 at 11:51

     מר פאנץ; מי;

     

     

     תשובה
     • יורגוס אומר:

       04/08/2016 at 12:17

       ο δασκαλος κατα την γνωμη μου. δεν ειμαι της αντιληψης οτι τετοια μεθοδος βοηθαει το παιδι.

       

       

       תשובה
       • דימיטריס 81 גרם אומר:

         04/08/2016 at 14:20

         Είχε αποτέλεσμα όμως και αυτό έχει σημασία. Επειδή το ήξερε το παιδί να θεώρησε αυτόν τον τρόπο κατάλληλο. Αν ήταν άλλο, ίσως να έπρατε διαφορετικά , ανάλογα δηλαδή με την ψυχοσύνθεση του καθενός,αλλά μπορεί και όχι. לא יודע, οπότε αρκούμε στο αποτέλεσμα.

         

         

         תשובה
       • סמית אומר:

         04/08/2016 at 15:23

         Όπως έχει πει και ο Dimitris81gr, είχε αποτέλεσμα και αυτό είναι που έχει σημασία. Επίσης μίλησε πολύ ωραία στο παιδί που έκλαιγε. Γιατί αυτό τον κάνει καραγκιόζη; Έχω μια απορία ρε Γιώργο. Εσύ αν ήσουν στην θέση του, τι θα έκανες; Πως θα βοηθούσες ένα μικρό παιδί που κλαίει, να ξεπεράσει τον φόβο του, να νιώσει καλύτερα και να πετύχει τον στόχο του; Ποιας αντίληψης είσαι ακριβώς εσύ;

         

         

         תשובה
         • יורגוס אומר:

           04/08/2016 at 17:30

           Δεν συμφωνώ οτι το αποτέλεσμα καθορίζει κ την μέθοδο. Εδω έχουμε να κάνουμε με μια ευαίσθητη ηλικία που αναπτύσσεται ακόμα. Απο οτι δείχνει δεν του αρέσει αυτο που κάνει κ συγκεκριμένα δεν το αποφέρει τίποτα στην ηλικία αυτή να κοπανάει τος γροθιές του σε ένα ξύλο. Το βρίσκω παντελώς ηλιθιο κ δεν του διδάσκει τίποτα περισσότερο απο το να καταπίνει τον πόνο του στην ζωή κ να μάθει να πληγώνεται γιατί έτσι ορίζει ο δάσκαλος του. Αν κ εφόσον του αρέσει μπορεί άνετα στην ενηλικίωση του μα σπάει πόρτες παράθυρα κ το κεφάλι του με επιλογή του όμως όχι ενός ανεγκέφαλου δασκάλου πολεμικών τεχνών. Σε αυτή την ηλικία τα πάντα πρέπει να περιστρέφονται γύρω απο το παιχνίδι κ την χαρά αυτο ο του παιδιού κ όχι απο εναν ψυχαναγκαστικό δάσκαλο πολεμικών τεχνών

           

           1

           תשובה
           • לריסה בזיליקום אומר:

             05/08/2016 בשעה 00:38

             (ה), ας μην το πούμε και “ηλίθιο”. Το σπορ μπορεί να είναι και τρόπος ζωής. Αυτός ο δάσκαλος το διδάσκει έτσι. Εγώ θα πήγαινα το παιδί μου σε άλλο δάσκαλο. Ή μηπως οχι;

             

             

             תשובה
             • יורגוס אומר:

               05/08/2016 at 13:53

               μα δεν εχω κατι με το σπορ κ τις πολεμικες τεχνες. τις θεωρω οντως πολυ βοητικες στο χτισιμο χαρακτηρα αν δειδαχτουν σωστα. Το ηλιθιο ειναι για να βαζεις παιδακια στην αναπτυξη να κοπανουν ξυλα για να τους περασεις ενα μυνημα που μπορεις να τους το εξηγησεις κ με αλλους τροπους.

               

               
             • לריסה בזיליקום אומר:

               07/08/2016 בשעה 14:15

               Είναι πραγματικά εκνευριστικός κι εγώ αυτό ένοιωσα. Εμείς που είμαστε του διαλόγου τα πάμε αλλού τα παιδιά μας :ד

               

               
         • יורגוס אומר:

           04/08/2016 at 17:32

           Επισης το φόβο ενός παιδιού το βοηθάς να το ξεπεράσει αντιμετωπίζοντας τον με ΛΟΓΙΑ εξηγώντας του πολλές πολλές φορές την πραγματικότητα όσο αστεία κ αν δείχνει με υπομονή.

           

           

           תשובה