अमीर गरीब देशों से अलग है कि लक्षण क्या हैं; प्रत्येक देश के धन कई बातों पर निर्भर करता है, राज्य संस्थानों की गुणवत्ता सहित, संस्कृति, प्राकृतिक संसाधनों और अक्षांश. से एक दिलचस्प वीडियो स्कूल का जीवन.

2 टिप्पणियाँ

1. p. (C). गु. कहते हैं:

   07/06/2016 08 बजे:35

   वहाँ अमीर और गरीब देशों के हैं, लेकिन औद्योगिक और agrotoktinotrofika. राष्ट्रों कि औद्योगिक क्रांति से पहले बाकी के भाग्य का निर्धारण करने के लिए प्राकृतिक और बगल में है. कारखाने के लिए क्षेत्र से संक्रमण वे क्या कहते प्रौद्योगिकीय संस्कृति है, जीवन स्तर को ऊपर उठाने आदि. लेकिन वहाँ अविकसित के निवासियों द्वारा विकसित देशों के अधिक खुश निवासियों है, क्योंकि क्रम में जब तक भोजन के रूप में इस दुनिया में खुश होने के लिए, स्वास्थ्य और परिवार. में विकसित देशों और खाना हो सकता है, लेकिन यह इसके दुष्प्रभाव. वे और अधिक अस्पतालों में हो सकता है लेकिन बेहतर एक आप की जरूरत नहीं है. और परिवार के बारे में, गरीब ज्यादा इस क्षेत्र में बेहतर कर रहे हैं!!

   2

   

   जवाब दें
2. एलेक्स कहते हैं:

   017 में 6/06/2016:52

   एचटीटीपी://fairplanet.gr/cms/index.php?option=com_content&view=article&catid=7%3A–&id=123%3A2009-10-20-14-04-18&lang=elहम चाहते हैं कि पाया, παρά τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι διεθνείς οργανώσεις για την αναχαίτιση της κρίσης, कुपोषण इन क्षेत्रों में विशेष रूप से गंभीर बनी हुई. व्याख्या, अंत में, ήταν πως δεν ευθύνονταν μόνο η ξηρασία και η επιδρομή των ακρίδων για τον λιμό, लेकिन मुख्य रूप से तथ्य यह है जनसंख्या के बहुमत पैसा कोई भी बुनियादी खाद्य खरीदने के लिए किया था. Στην επιδείνωση της κρίσης συνέβαλαν εκτός από την οικονομική πολιτική σταθεροποίησης που είχε επιβληθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, सामाजिक लाभ के मैं पैंटेलिस अभाव, खाद्य सुरक्षा और सरकारी अधिकारियों के महान भ्रष्टाचार के लिए ढीला नीति . Η φτώχεια στην υποσαχάρια Αφρική Συντάχθηκε απο τον/την Γιώργος Καλλιαμπέτσος Κυριακή, 18 अक्टूबर 2009 07:50 Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων το ένα τρίτο στην υποσαχάρια Αφρική, ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα Μόνο όταν θα έχεις κόψει το τελευταίο δέντρο, आप पिछले मछली पकड़ लिया है |, और पिछले नदी संक्रमित है |, आप समझ जायेंगे कि आप पैसे नहीं खा सकते हैं. Αφήγημα από την ινδιάνικη φυλή Cree Το αεροπλάνο της γραμμής Παρίσι -Νιαμέ προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Νίγηρα μετά από 5 ώρες ταξίδι. Μας υποδέχτηκε ένα κύμα αποπνιχτικής ζέστης φορτωμένο με πρωτόγνωρες μυρουδιές. नाइजर में, 2004-2005 में, η φτώχεια που μάστιζε τη χώρα επιδεινώθηκε και μετατράπηκε σε έντονη επισιτιστική κρίση του πληθυσμού εξαιτίας της ξηρασίας και της επιδρομής των ακριδών, που έπληξαν με πρωτοφανή ένταση τις καλλιέργειες.Επρόκειτο να επισκεφτούμε τις περιοχές Ζinder και Μaradi, राजधानी के पूर्व में, लगभग 2 से गुजर रहा है.000 कि. मी., προκειμένου να εκτιμήσουμε τις ανάγκες του πληθυσμού σε επισιτιστική βοήθεια.Οι μαρτυρίες που είχαμε συλλέξει, μιλούσαν για σοβαρή ανθρωπιστική κρίση λόγω λιμού. Η σοδειά ήταν η χειρότερη των τελευταίων ετών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν πολλά παιδιά από οξεία και προθανάτια υποθρεψία.Κατά τη διαδρομή μας προς το Μaradi, μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι στις λαϊκές αγορές υπήρχαν βασικά διατροφικά υλικά σε αφθονία. Δεν καταλαβαίναμε πώς εξηγείτο τέτοιας έκτασης λιμός σε περιβάλλον ειρήνης, πολιτικής σταθερότητας και με αγορές γεμάτες αγαθά.Στο Μaradi οι εικόνες των παιδιών με υποθρεψία ήταν γροθιά στο στομάχι. Στα κέντρα επισιτισμού η κατάσταση ήταν τραγική. इसके अलावा कुपोषण के शिकार, οκτώ στα δέκα παιδιά έπασχαν και από ελονοσία, ενώ τα 40 από τα 250 παιδιά του κέντρου βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση λόγω συνοδού λοίμωξης. हम चाहते हैं कि पाया, παρά τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι διεθνείς οργανώσεις για την αναχαίτιση της κρίσης, कुपोषण इन क्षेत्रों में विशेष रूप से गंभीर बनी हुई. व्याख्या, अंत में, ήταν πως δεν ευθύνονταν μόνο η ξηρασία και η επιδρομή των ακρίδων για τον λιμό, लेकिन मुख्य रूप से तथ्य यह है जनसंख्या के बहुमत पैसा कोई भी बुनियादी खाद्य खरीदने के लिए किया था. Στην επιδείνωση της κρίσης συνέβαλαν εκτός από την οικονομική πολιτική σταθεροποίησης που είχε επιβληθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, सामाजिक लाभ के मैं पैंटेलिस अभाव, खाद्य सुरक्षा और सरकारी अधिकारियों के महान भ्रष्टाचार के लिए ढीला नीति . साहेल का कोई भी सदस्य मुफ्त चिकित्सा सहायता के लिए कोई प्रावधान नहीं है, यहां तक ​​कि आबादी के सबसे गरीब वर्गों, με αποτέλεσμα η πρόσβαση στην υγεία των απομακρυσμένων αγροτικών κοινοτήτων να είναι εξαιρετικά δυσχερής αν όχι αδύνατη. एकाधिक संकेतक क्लस्टर सर्वेक्षण के एक सर्वेक्षण के अनुसार (MICS), το υγειονομικό προσωπικό είναι ανεπαρκές αφού αντιστοιχεί ένας ιατρός για 32.432 κατοίκους, μια νοσοκόμα για 4.488 κατοίκους και μια μαία για 6.393 κατοίκους. अधिक, η έλλειψη εξοπλισμού των κέντρων υγείας και η δύσκολη πρόσβαση του πληθυσμού σε υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, इन दूरियों, बल्कि इसलिए भी कि दवाओं की लागत, बदतर. साफ पानी के लिए उपयोग की कमी, κυρίως σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, είναι αιτία πολλών σοβαρών λοιμώξεων όπως η χολέρα.Τα παιδιά είναι τα κύρια θύματα της ακραίας φτώχειας που μαστίζει το Sahel. यूनिसेफ / सीडीसी के आंकड़ों के अनुसार, παιδιά που δεν έχουν δεχθεί κανέναν εμβολιασμό ανέρχονται στο ποσοστό 45-48%, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό που εξηγεί κατά ένα μέρος την αυξημένη θνησιμότητα των παιδιών. गंभीर बाल कुपोषण 14% से अधिक है (आपातकालीन सीमा), ενώ το ποσοστό θνησιμότητας σε ηλικίες κάτω των 5 ετών ξεπερνάει το 25 % στο Δυτικό Sahel σε συνθήκες μη κρίσης. कुपोषित बच्चों का वजन उनकी उम्र के बच्चों के सामान्य वजन से 80% कम होता है, υποφέρουν από καθυστερημένη ανάπτυξη και η ευάλωτη υγεία τους τα καθιστά πιο επιρρεπή σε λοιμώδεις νόσους όπως ελονοσία, दस्त, μηνιγγίτιδα και πνευμονίες.. Ο Νίγηρας όπως όλη η ζώνη του Sahel αποτελεί, यूएनडीपी वर्गीकरण के अनुसार, τη φτωχότερη περιοχή στον κόσμο, με το 80% του πληθυσμού του να ζει με λιγότερο από 1$ ημερησίως και με το πρόβλημα της πείνας να αποτελεί χρόνια πληγή, καθώς τα δύο τρίτα της έκτασής του καλύπτονται από τη Σαχάρα. Οι κάτοικοι με πολύ κόπο καταφέρνουν να καλλιεργήσουν μία απερημωμένη γη, στα νότια της χώρας, η οποία ακόμα και στις «καλές» χρονιές δεν καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού.Ο λιμός που αντιμετώπισε ο Νίγηρας αποτέλεσε μία από τις σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις στη Δυτική Αφρική, η οποία δυστυχώς άργησε να γίνει αντιληπτή από τη Διεθνή Κοινότητα. Η παρατεταμένη ανομβρία και η επιδρομή των ακρίδων έπληξαν τις αχανείς εκτάσεις της σαβάνας, όπου η πρόσβαση και η συλλογή των πληροφοριών είναι πολύ δύσκολη. Ο σιωπηλός λιμός, के रूप में नामित, για να γίνει αντιληπτός έπρεπε να ξεπεράσει τα όρια των αγροτικών κοινοτήτων, इस प्रकार कीमती समय को खोने. और एक बार वे समस्या की हद तक का पता चला, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στο κάλεσμα και στην ανταπόκρισή της διεθνούς βοήθειας. भूख से बढ़ नाटक में, σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και οι πολύμηνες υποχωρήσεις της κυβέρνησης στις πιέσεις της αγοράς και στις οδηγίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, जो अंतरराष्ट्रीय मानवीय सहायता पहुंचाने में प्रतिक्रिया, θεωρώντας πως μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε σε σημαντική πτώση στις τιμές των προϊόντων. Η γεωγραφική περιοχή του Sahel είναι η υποσαχάρια ζώνη που εκτείνεται από τον Ατλαντικό μέχρι την κεντρική Αφρική συμπεριλαμβανομένου και του Τσαντ. यह आठ सदस्य शामिल : सेनेगल, गिन्नी, गाम्बिया, मॉरिटानिया, माली, बुर्किना फासो, नाइजर और चाड. कुछ भूगोलवेत्ताओं लाल सागर तक यह विस्तार, उत्तरी और मध्य सूडान सहित, τη βόρεια Αιθιοπία και τη βόρεια Ερυθραία. Η κυρίως ζώνη του Sahel χαρακτηρίζεται από το κλίμα σαβάνας, με διακριτές περιόδους βροχοπτώσεων και ξηρασίας, 35 डिग्री के औसत तापमान के साथ, και η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Η δυνατότητα καλλιέργειας στη ζώνη αυτή είναι περιορισμένη, γι αυτό και παραδοσιακά οι πληθυσμοί της περιοχής, προσαρμοσμένοι στους κλιματικούς περιορισμούς, कारवां व्यापार होने के साथ पहले व्यवसाय के साथ खानाबदोश थे. Όταν η περιοχή διαχωρίστηκε επί αποικιοκρατίας σε ζώνες επιρροής και χαραχθήκαν αυθαίρετα τα νέα σύνορα, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη νομαδική ζωή και να περιοριστούν σε μικρής έκτασης καλλιέργειες δημητριακών και στην κτηνοτροφία (οι σαβάνες αποτελούν εκτεταμένους βοσκότοπους). Ως συνέπεια των επιβεβλημένων μη φυσικών και πολιτιστικών συνόρων, οι περιοχές εκτέθηκαν σε εμφύλιες διαμάχες και διακρατικές συρράξεις που μοίρασαν φυλές κι εθνότητες σε δύο, तीन या अधिक टुकड़े. द तौरेग, द हाउसा, द पल्स, उदाहरण के लिए, στερήθηκαν το ζωτικό και πολιτιστικό τους χώρο. हर विद्रोह का पश्चिम द्वारा शोषण किया जाता है और, इसके हितों के आधार पर, μπορεί να ενθαρρύνεται ή να καταστέλλεται. सहेल क्षेत्र, δεδομένης της έλλειψης νερού και της απουσίας κάθε είδους υποδομών άρδευσης και σύγχρονων μεθόδων επιμέλειας της γης, έχουν περιορισμένες δυνατότητες καλλιέργειας. Η κλιματική αλλαγή του πλανήτη είναι ιδιαίτερα έντονη στη ζώνη του Sahel, स्कोर के साथ, τα τελευταία 50 χρόνια, मरुस्थलीकरण दक्षिण में 250 कि.मी., σε μια ζώνη βάθους μέχρι 6.000 किलोमीटर की दूरी. इन देशों, μετά από τη μεγάλη επισιτιστική κρίση του 1972, 1973 में CILSS बनाया गया (Comité Inter-Etate pour la Lutte contre la Sécheresse au Sahel) με σκοπό την αλληλοβοήθεια και την πάλη ενάντια στην φτώχεια και την ξηρασία.ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ SAHEL* ΚΡΑΤΗ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Πληθυσμός (लाखों) 12,4 Ο,५ १,४ १२,2 २,९ १,५ १३,१ ११,1 विकास 1975-2003 2,६ २,0 3,४ २,६ २,५ ३,0 3,२ २,2 २,8 औसत जीवन प्रत्याशा (वर्षों) 47,५० 70०,4 55,47 ४ 47,९ ५२,44 ४४ 44,44 ४४ 44,4 55,43३ ४३,6 वयस्क निरक्षरता (%) 87,२ २४,३ ६२,२ 81१,0 48,8 60,4 85,6 60,7 $ 1 44 से कम की आबादी,९ ५०,0 59,३ 72२,३ २५,९ ६०,0 61,४ २६,3 पानी तक पहुंच के बिना जनसंख्या (%) 49,0 20,0 18,0 52,0 44,0 41,0 54,0 28,0 66,0 संकट से बाहर कुपोषण की आबादी (%) 19,0 27,0 29,0 10,0 34,0 24,0 28,0 * पश्चिमी SAHEL क्षेत्र में 1 देश शामिल हैं. बरगंडी फासो, 2. केप वर्दे, 3. गाम्बिया, 4. माली, 5. मॉरिटानिया, 6. गिन्नी, 7. नाइजर ,8. सेनेगल, 9. काग़ज़ का टुकड़ा. सोर्स पन्नूद ( www. यूएनडीपी. संगठन). गरीबी वर्गीकरण का मूल्यांकन पश्चिमी वास्तविकता के प्रकाश में नहीं किया जा सकता है. इन देशों के लिए सबसे विश्वसनीय तरीका भोजन की दैनिक खपत है न कि मौद्रिक कमाई. इसे पूर्ण गरीबी के रूप में परिभाषित किया गया है: Ένα γεύμα την ημέρα με ελάχιστη κατανάλωση δημητριακών σε μορφή χυλού.Ως φτώχεια ορίζεται : Δύο γεύματα την ημέρα ή και περισσότερα με μικρή κατανάλωση δημητριακών. सप्ताह में एक बार दूध को छोड़कर, δεν υπάρχει άλλη ζωική πρωτεϊνούχα τροφή. इसे सीमांत गरीबी के रूप में परिभाषित किया गया है: δύο γεύματα την ημέρα με κατανάλωση δημητριακών ή ρυζιού, δύο και τρεις φορές την εβδομάδα κατανάλωση γάλακτος. सप्ताह में एक बार मांस. स्वीकार्य: Δύο ως τρία γεύματα την ημέρα με ικανοποιητική κατανάλωση δημητριακών και ρυζιού, सप्ताह में कम से कम तीन बार सब्जियां, δύο φορές την εβδομάδα κρέας. Από το 1960 και εν μέσω ψυχρού πολέμου η Δύση διεκήρυττε ότι σε μια δεκαετία θα πετύχει μεταβολή της μοίρας των φτωχών Αφρικανικών χωρών σε τέτοιο βαθμό που δεν θα είναι πλέον αναγκαία η εξωτερική βοήθεια. पाठ्यक्रम, αυτό που ήθελε στην ουσία ήταν να μην αφήσει τα κράτη αυτά στην επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης. Ως εκ τούτου παραχώρησε συμβούλους πολιτικούς, वित्तीय, सैन्य, και πλειάδα οργανώσεων που δραστηριοποιήθηκαν στις περιοχές αυτές (Δ.Ν.Τ., विश्व बैंक, Διεθνής Ανάπτυξη των ΗΠΑ και της Αγγλίας, अंतर-अमेरिकी विकास बैंक, Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, विश्व स्वास्थ्य संगठन , Οργανισμός Τροφίμων και Αγροτικής Παραγωγής FAO/ UNICEF κ.ά). Γνωρίζουμε σήμερα ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις οδηγήθηκαν σε πλήρη αποτυχία. Οποιαδήποτε βοήθεια έχει δοθεί, निःस्वार्थ भाव से पेश किया गया, ενώ η Δύση προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα με το δικό της σκεπτικό και νοοτροπία. Παρ’ ότι δε μπορεί να γνωρίζει καλύτερα τα προβλήματα και την επίλυσή τους από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, κανένας από τους αποδέχτες της βοήθειας δε ρωτιέται. Ο William Easterly1 αναφέρει το παράδειγμα της ηλεκτρικής κουβέρτας: «μια κρύα νύκτα η σύντροφος μου κι εγώ κοιμόμασταν με μια διπλή ηλεκτρική κουβέρτα. Μπερδέψαμε όμως τους ρυθμιστές. Έτσι εγώ όταν ζεστάθηκα χαμήλωσα τον ρυθμιστή και η γυναίκα μου πάγωσε. Αύξησε με τη σειρά της τη θερμοκρασία με αποτέλεσμα η δική μου πλευρά να γίνει ακόμα πιο ζέστη, οπότε κατέβασα την θερμοκρασία ακόμα περισσότερο. Η γυναίκα μου συνέχισε να κρυώνει και ανέβασε κι άλλο την δική μου θερμοκρασία». समस्या है. Η Δύση ρυθμίζει τον θερμοστάτη μιας μακρινής κουβέρτας και κανένας δε ρωτιέται αν κρυώνει ή ζεσταίνεται. Οι πολιτικές των πλουσίων χωρών ελέγχουν τους οργανισμούς βοήθειας και οι φτωχοί δε διαθέτουν την ισχύ για να αποδώσουν ευθύνες. 1972 से 2002 के बीच, गंभीर और स्थायी रूप से कुपोषित अफ्रीकियों की संख्या 81 से बढ़कर 203 मिलियन हो गई. Μπροστά στο παγκόσμιο δράμα της πεινάς, ο ΟΗΕ πρόσφατα αποφάσισε την αύξηση της επισιτιστικής βοήθειας κατά 50% μέχρι το 2030, αποδεσμεύοντας 15-20 δις δολάρια το χρόνο. Είναι αλήθεια ότι πάντα πρέπει να υπάρχουν αποθέματα για την περίπτωση μεγάλων κρίσεων. Η πολιτική όμως της «επείγουσας βοήθειας» δεν ενδείκνυται για την επίλυση του χρόνιου επισιτιστικού προβλήματος και της πείνας των ανθρώπων. अधिकतर, οι πρακτικές αυτές δε φέρνουν αποτέλεσμα, लेकिन जनता को प्रभावित करने का इरादा है. Τα χρήματα είναι πολλά και με πολύ λιγότερα θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολύ πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις όπως, उदाहरण के लिए, πηγάδια στα χωριά για να μπορούν να ποτίσουν οι αγρότες το βιός τους και να έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό Ο φτωχός αγρότης δεν είναι ζητιάνος, ούτε τεμπέλης να ζητά έτοιμο το φαγητό του. Χρειάζεται τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να μπορεί να το παράγει.Οι αγρότες στην περιοχή του Sahel, आदिम साधनों के साथ और सिंचाई के बुनियादी ढांचे के बिना, προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα εδάφη τους, अच्छे वर्षों में भी लगातार, η σοδειά να μην επαρκεί για αποθήκευση ή πώληση. Πολλές ανθρωπιστικές ανεξάρτητες οργανώσεις, Μ.Κ.Ο. और सामूहिक, ως φορείς της «κοινωνίας των πολιτών» του δυτικού κόσμου, έχουν τις καλύτερες των προθέσεων για αλτρουιστική προσφορά και βοήθεια στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έχουν καλούς σχεδιασμούς και ενθαρρυντικά αποτελέσματα, πλην όμως μένουν χωρίς οικονομική στήριξη επειδή οι δράσεις τους αποκλίνουν από τη στρατηγική των κεντρικών πολιτικοοικονομικών σχεδιασμών της Δύσης. Έχουν καταλάβει ότι η βοήθεια δεν πρέπει να είναι αποσπασματική αλλά πρέπει να ενταχτεί σε μια γενικότερη πολιτική καταπολέμησης της φτώχειας και έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση ατόκων μικροδανείων, στην κατασκευή υποδομών για επισιτιστική ασφάλεια σε καταστάσεις κρίσεων, στην εγκατάσταση δικτύων άρδευσης και ύδρευσης, पुनर्विचार में, στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, στον οικογενειακό προγραμματισμό για τη σταθεροποίηση της δημογραφικής ανάπτυξης, प्राथमिक स्वास्थ्य देखभाल के बुनियादी ढांचे में. Το θέμα της αναδάσωσης και της επισιτιστικής ασφάλειας έχει απασχολήσει επανειλημμένα τις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Αξιόλογη προσπάθεια για την εξασφάλιση επάρκειας τροφής σε περιόδους κρίσεων, αποτελεί η δημιουργία των Τραπεζών Δημητριακών (अनाज बैंक eal बी.सी.). Οι Τράπεζες Δημητριακών, είναι στην πραγματικότητα αγροτικοί συνεταιρισμοί που κτίστηκαν σε απομακρυσμένα από το κέντρο χωριά, με σκοπό τη συγκέντρωση αποθεμάτων δημητριακών και σπόρων για την άμεση παροχή επισιτιστικής βοήθειας αλλά και για την πρόληψη ενδεχόμενης κρίσης. Οι τράπεζες αυτές δημιουργήθηκαν από μη κυβερνητικές οργανώσεις, ενώ τη διαχείρισή τους έχει αναλάβει τοπική επιτροπή των ίδιων των κατοίκων κάθε κοινότητας. Ο τρόπος λειτουργίας αυτών των τραπεζών προβλέπει την παροχή τροφίμων είτε με συμβολική χρηματική ανταλλαγή είτε υπό μορφή δανεισμού σε είδος. नई फसल के साथ, ο αγρότης είναι υποχρεωμένος να επιστρέψει τη δανεισμένη ποσότητα σπόρων προκειμένου να υπάρχει πάντα απόθεμα. Οι χώρες του Sahel όπως και οι περισσότερες αφρικανικές χώρες, δε διαθέτουν παρά υποτυπώδεις μηχανισμούς υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (बिजली और पानी), खराब बुनियादी ढाँचा है (δρόμους και σιδηρόδρομους), τα επιτόκιά δανεισμού εμφανίζουν απότομες και μεγάλες διακυμάνσεις, महंगाई ज्यादा है, ενώ αντιμετωπίζουν προβλήματα στην παραγωγικότητα της εργασίας τα οποία πηγάζουν από την ελλιπή μόρφωση, देखभाल और आवास. बाजार संस्थाएँ असुरक्षित हैं (जैसे अपरिपक्व वित्तीय प्रणाली) και τα νομικά πλαίσια υπολειτουργούν. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί δεν έχουν συμφέρον να διορθώσουν τα θεμελιώδη και δομικά προβλήματα της οικονομίας. Η παγκόσμια οικονομική πολιτική και ο νεοφιλευθερισμός αποτελούν τη βασική αιτία της πείνας. Το πλάνο σταθεροποίησης της οικονομίας που έχει επιβάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημιούργησε μεγάλη ανισότητα και περαιτέρω απώλεια του πενιχρού εισοδήματος. Μετά το τέλος της αποικιοκρατίας στη δεκαετία του 60, η νεοαποικιοκρατία έχει αποδειχθεί σκληρότερη. Η εκμετάλλευση της Δύσης έχει φτάσει σε ακραία όρια. Καταχρώνται συχνά τη θέση ισχύος, την οποία έχουν ως δωρητές, και απειλούν με άρση της προτίμησης για εμπορική συνεργασία αν δεν υπογραφούν οι Συμφωνίες Economic partnership agreements2, στο πλαίσιο των οποίων θα περικοπούν οι πωλήσεις των Αφρικανών γεωργών στις τοπικές αγορές από τη ραγδαία εμπορική απελευθέρωση που ανοίγει το δρόμο σε μεγάλες ποσότητες επιδοτούμενων εισαγωγών από την Ε.Ε. Ο τρόπος δράσης των συμφωνιών αυτών όπως εύστοχα αναφέρει ο διευθυντής του CODESRIA Αντεμπάγιο Ολουκόσι, είναι ουσιαστικά «διαίρεση δια του εμπορίου», τακτική την οποία ξεκίνησαν οι αποικιοκράτες στη διάσκεψη του Βερολίνου το 1884–85, όταν τεμάχισαν την ήπειρο σε αποικίες και «κράτη» με τρόπο αυθαίρετο και παράλογο. Η απελευθέρωση του εμπορίου έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την αφρικανική γεωργία, καθώς δεν αναμένεται να αναπτυχθεί παρά ένας μόνο κλάδος της οικονομίας: η μεταποίηση. Είναι και η μόνη δραστηριότητα που δελεάζει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να επενδύσει σε κοινοπραξίες. Ενδιαφέρουσα είναι και η άποψη σχετικά με τις καλλιέργειες δημητριακών που χρησιμοποιούνται σαν βιοκαύσιμα. Ενώ η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξάνεται, μόνον 50% αυτής καλύπτει επισιτιστικές ανάγκες. Το υπόλοιπο μετατρέπεται σε βιοκαύσιμα. Με αυτό τον τρόπο αδρανοποιούνται τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και δημιουργούνται νέες με αποτέλεσμα τη ραγδαία αποψίλωση των δασών και την απομύζηση του υδατίνου πλούτου. Οικονομικοτεχνικές μελέτες απέδειξαν ότι η καλλιέργεια για την παραγωγή βιοκαυσίμων αφαιρούν από την κατανάλωση ποσότητες δημητριακών που θα μπορούσαν να καλύψουν 20 φορές το τρέχον παγκόσμιο επισιτιστικό έλλειμμα. Ένα γεμάτο ρεζερβουάρ βενζίνης από αιθανόλη χρειάζεται δημητριακά που αντιστοιχούν στην ετήσια διατροφή ενός ανθρώπου3. Αποτέλεσματων καλλιεργειών αυτών είναι η μείωση παραγωγής δημητριακών για επισιτιστική χρήση, η αύξηση της τιμής τους και η επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα βιοκαύσιμα, επιταχύνει το ρυθμό με τον οποίο καταστρέφονται τα δάση, που θεωρείται μείζων παράγοντας που συντελεί στην υπερθέρμανσης του πλανήτη (μελέτη της Χόλι Γκιμπς, του Ινστιτούτου Woods για το Περιβάλλον του Πανεπιστημίου Στάφορντ των ΗΠΑ). Συμπερασματικά, η ζώνη του Sahel έχει πράγματι μικρή γεωργική παραγωγή. मगर, και ανεξάρτητα από την κρίση που χαρακτηρίζει την τωρινή συγκυρία, η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική μετατρέπει τη μέτρια φτώχεια σε χρόνια. Το κόστος ζωής και η επιβεβλημένη αγορά βασικών αγαθών που να ανταποκρίνονται στις στοιχειώδεις ανάγκες του πληθυσμού είναι δυσανάλογα με το μέσο εισόδημά του. Η φτώχεια, σε συνδυασμό με την καταστροφή ή την ανεπάρκεια της σοδειάς, επιφέρει περαιτέρω φτώχεια, δανεισμό, μη αποπληρωμή του χρέους, αύξηση των επιτοκίων, πώληση γαιών, και πάλι φτώχεια. Είναι δηλαδή, συνέχεια παρών ένας φαύλος κύκλος (η παγίδα της φτώχειας) από τον οποίον αδυνατούν οι αγρότες να ξεφύγουν. Όπως το έλεγε ο Gandhi, η γη διαθέτει επαρκείς πόρους για να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων, εφόσον βεβαία σταματήσει η απληστία ορισμένων. Το 20% του παγκοσμίου πληθυσμού ελέγχει το 75% των παγκόσμιων πόρων. Το ελέγχει και το εμπορεύεται κερδοσκοπώντας μέσω των πολυεθνικών εταιρειών της γεωργίας, της ιδιωτικοποίησης των νερών και των νόμων του παγκοσμίου εμπορίου. Η μάχη για την καταπολέμηση της φτώχειας είναι πρώτα από όλα θέμα πολιτικό και απαιτεί σύνθετες προσεγγίσεις και άλλες στρατηγικές. Το όλο δράμα εκτυλίσσεται όπως το περιγράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος Amartya Sen, «Η πείνα δεν οφείλεται σε έλλειψη τροφίμων, αλλά στο γεγονός ότι τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας δεν έχουν τα μέσα ώστε να προμηθευτούν τα αναγκαία για την επιβίωση τους». Γιώργος Καλλιαμπέτσος, ιατρός Πρόεδρος Δ.Ε. της Ανθρωπιστικής Οργάνωσης Fair Planet

   3

   

   जवाब दें