Vroege portretten keek vrij grim.

Veel oude foto's uit de 19e en begin 20e eeuw zijn beladen met kommer en kwel — en bij de gelegenheid de letterlijke dood onder ogen zien. Dat leidde tot de populaire overtuiging dat mensen gewoon niet in oude foto's glimlachen deed. De gemeenschappelijke verklaring is te wijten aan de beperkte technologie op het moment te vangen een glimlach. Blootstelling tijden waren lang en het denken was dat het is makkelijker om te houden van een ernstige expressie gedurende een lange periode. Een andere theorie opgenomen vroege fotografie wordt sterk beïnvloed door schilderij (wat betekende geen glimlachen).