Jakie są cechy, które oddzielają bogatych od biednych krajach; Bogactwo każdego kraju zależy od wielu rzeczy, w tym jakości instytucji państwowych, kultury, zasobów naturalnych i Szerokość geograficzna. Ciekawy film z Szkoła życia.

2 Komentarze

1. p. (C). (I). mówi:

   006.07.2016 o 08:35

   Istnieją nie ma bogate i biedne Państwa ale produkowane i gospodarstwa. Narodów, które poprzedziły rewolucji przemysłowej jest naturalne i dalej, aby określić ścieżkę pozostałych. przejście z pola do fabryki to, co mówią technologicznych kultury, wzrost biotikoy poziomu itp.. ale to nie więcej szczęśliwy rezydentów państwa rozwinięte przez mieszkańców niedopracowane, ponieważ jest szczęśliwy w tym świecie ma tylko obiad, zdrowia i rodziny. w krajach rozwiniętych może mieć więcej żywności, ale ma i efekty. może mieć więcej Szpitale, ale lepiej nie jest wymagane. i pod względem rodziny, ubogich przejść znacznie lepiej w tej dziedzinie!!

   2

   

   Odpowiadać
2. Alex mówi:

   006.06.2016 o godz. 17:52

   http://fairplanet.gr/cms/index.php?opcja=com_content&view=article&catid=7:–&id=123:2009-10-20-14-04-18&lang=theOkazało się, że, παρά τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι διεθνείς οργανώσεις για την αναχαίτιση της κρίσης, niedożywienie pozostała szczególnie poważny w tych obszarach. Wyjaśnienie, ostatecznie, ήταν πως δεν ευθύνονταν μόνο η ξηρασία και η επιδρομή των ακρίδων για τον λιμό, ale przede wszystkim fakt, że większość populacji nie ma pieniędzy, aby kupić nawet podstawowe jedzenie. Στην επιδείνωση της κρίσης συνέβαλαν εκτός από την οικονομική πολιτική σταθεροποίησης που είχε επιβληθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Brak świadczeń socjalnych, polityka pobłażliwym dla bezpieczeństwa żywnościowego i wielkiej korupcji urzędników państwowych . Η φτώχεια στην υποσαχάρια Αφρική Συντάχθηκε απο τον/την Γιώργος Καλλιαμπέτσος Κυριακή, 18 października 2009 07:50 Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων το ένα τρίτο στην υποσαχάρια Αφρική, ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα Μόνο όταν θα έχεις κόψει το τελευταίο δέντρο, Mam Ostatnia ryba przynętę, i będzie zainfekować Twój ostatni rzeki, Rozumiem, że nie można jeść pieniędzy. Αφήγημα από την ινδιάνικη φυλή Cree Το αεροπλάνο της γραμμής Παρίσι -Νιαμέ προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Νίγηρα μετά από 5 ώρες ταξίδι. Μας υποδέχτηκε ένα κύμα αποπνιχτικής ζέστης φορτωμένο με πρωτόγνωρες μυρουδιές. W Nigrze, w latach 2004-2005, η φτώχεια που μάστιζε τη χώρα επιδεινώθηκε και μετατράπηκε σε έντονη επισιτιστική κρίση του πληθυσμού εξαιτίας της ξηρασίας και της επιδρομής των ακριδών, που έπληξαν με πρωτοφανή ένταση τις καλλιέργειες.Επρόκειτο να επισκεφτούμε τις περιοχές Ζinder και Μaradi, Na wschód od stolicy, przechodzi przez około 2.000 km, προκειμένου να εκτιμήσουμε τις ανάγκες του πληθυσμού σε επισιτιστική βοήθεια.Οι μαρτυρίες που είχαμε συλλέξει, μιλούσαν για σοβαρή ανθρωπιστική κρίση λόγω λιμού. Η σοδειά ήταν η χειρότερη των τελευταίων ετών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν πολλά παιδιά από οξεία και προθανάτια υποθρεψία.Κατά τη διαδρομή μας προς το Μaradi, μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι στις λαϊκές αγορές υπήρχαν βασικά διατροφικά υλικά σε αφθονία. Δεν καταλαβαίναμε πώς εξηγείτο τέτοιας έκτασης λιμός σε περιβάλλον ειρήνης, πολιτικής σταθερότητας και με αγορές γεμάτες αγαθά.Στο Μaradi οι εικόνες των παιδιών με υποθρεψία ήταν γροθιά στο στομάχι. Στα κέντρα επισιτισμού η κατάσταση ήταν τραγική. Oprócz ostrego niedożywienia, οκτώ στα δέκα παιδιά έπασχαν και από ελονοσία, ενώ τα 40 από τα 250 παιδιά του κέντρου βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση λόγω συνοδού λοίμωξης. Okazało się, że, παρά τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι διεθνείς οργανώσεις για την αναχαίτιση της κρίσης, niedożywienie pozostała szczególnie poważny w tych obszarach. Wyjaśnienie, ostatecznie, ήταν πως δεν ευθύνονταν μόνο η ξηρασία και η επιδρομή των ακρίδων για τον λιμό, ale przede wszystkim fakt, że większość populacji nie ma pieniędzy, aby kupić nawet podstawowe jedzenie. Στην επιδείνωση της κρίσης συνέβαλαν εκτός από την οικονομική πολιτική σταθεροποίησης που είχε επιβληθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Brak świadczeń socjalnych, polityka pobłażliwym dla bezpieczeństwa żywnościowego i wielkiej korupcji urzędników państwowych . W żadnym kraju Sahelu jest nie przewiduje bezpłatną pomoc medyczną, nawet w najuboższych grup ludności, με αποτέλεσμα η πρόσβαση στην υγεία των απομακρυσμένων αγροτικών κοινοτήτων να είναι εξαιρετικά δυσχερής αν όχι αδύνατη. Według wielu badań klastra wskaźnik (MIKROFONY), το υγειονομικό προσωπικό είναι ανεπαρκές αφού αντιστοιχεί ένας ιατρός για 32.432 κατοίκους, μια νοσοκόμα για 4.488 κατοίκους και μια μαία για 6.393 κατοίκους. Jeszcze, η έλλειψη εξοπλισμού των κέντρων υγείας και η δύσκολη πρόσβαση του πληθυσμού σε υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, ponieważ odległości, ale ze względu na koszty leków, zaostrzając sytuacji. Non dostęp do czystej wody, κυρίως σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, είναι αιτία πολλών σοβαρών λοιμώξεων όπως η χολέρα.Τα παιδιά είναι τα κύρια θύματα της ακραίας φτώχειας που μαστίζει το Sahel. Według UNICEF statystyki/CDC, παιδιά που δεν έχουν δεχθεί κανέναν εμβολιασμό ανέρχονται στο ποσοστό 45-48%, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό που εξηγεί κατά ένα μέρος την αυξημένη θνησιμότητα των παιδιών. Poważne niedożywienie dzieci znacznie przekracza 14% (limitu gotowości), ενώ το ποσοστό θνησιμότητας σε ηλικίες κάτω των 5 ετών ξεπερνάει το 25 % στο Δυτικό Sahel σε συνθήκες μη κρίσης. Dzieci niedożywione ważą o 80% mniej niż normalna waga dzieci w ich wieku, υποφέρουν από καθυστερημένη ανάπτυξη και η ευάλωτη υγεία τους τα καθιστά πιο επιρρεπή σε λοιμώδεις νόσους όπως ελονοσία, biegunka, μηνιγγίτιδα και πνευμονίες.. Ο Νίγηρας όπως όλη η ζώνη του Sahel αποτελεί, Zgodnie z klasyfikacją UNDP, τη φτωχότερη περιοχή στον κόσμο, με το 80% του πληθυσμού του να ζει με λιγότερο από 1$ ημερησίως και με το πρόβλημα της πείνας να αποτελεί χρόνια πληγή, καθώς τα δύο τρίτα της έκτασής του καλύπτονται από τη Σαχάρα. Οι κάτοικοι με πολύ κόπο καταφέρνουν να καλλιεργήσουν μία απερημωμένη γη, στα νότια της χώρας, η οποία ακόμα και στις «καλές» χρονιές δεν καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού.Ο λιμός που αντιμετώπισε ο Νίγηρας αποτέλεσε μία από τις σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις στη Δυτική Αφρική, η οποία δυστυχώς άργησε να γίνει αντιληπτή από τη Διεθνή Κοινότητα. Η παρατεταμένη ανομβρία και η επιδρομή των ακρίδων έπληξαν τις αχανείς εκτάσεις της σαβάνας, όπου η πρόσβαση και η συλλογή των πληροφοριών είναι πολύ δύσκολη. Ο σιωπηλός λιμός, jak o nazwie, για να γίνει αντιληπτός έπρεπε να ξεπεράσει τα όρια των αγροτικών κοινοτήτων, powodując utratę cennego czasu. I do czasu powiadomienia skali problemu, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στο κάλεσμα και στην ανταπόκρισή της διεθνούς βοήθειας. W dramacie rosnąca głodu, σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και οι πολύμηνες υποχωρήσεις της κυβέρνησης στις πιέσεις της αγοράς και στις οδηγίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, były one odpowiadać do postanowień międzynarodowej pomocy humanitarnej, θεωρώντας πως μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε σε σημαντική πτώση στις τιμές των προϊόντων. Η γεωγραφική περιοχή του Sahel είναι η υποσαχάρια ζώνη που εκτείνεται από τον Ατλαντικό μέχρι την κεντρική Αφρική συμπεριλαμβανομένου και του Τσαντ. Zawiera osiem członkiem : Senegal, Gwinea, Gambii, Mauretania, Mali, Burkina Faso, Czad i Niger. Niektórych geografów rozciąga się aż do Morza Czerwonego, łącznie z Północnej i Środkowej Sudanu, τη βόρεια Αιθιοπία και τη βόρεια Ερυθραία. Η κυρίως ζώνη του Sahel χαρακτηρίζεται από το κλίμα σαβάνας, με διακριτές περιόδους βροχοπτώσεων και ξηρασίας, średnią temperaturę 35oC, και η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Η δυνατότητα καλλιέργειας στη ζώνη αυτή είναι περιορισμένη, γι αυτό και παραδοσιακά οι πληθυσμοί της περιοχής, προσαρμοσμένοι στους κλιματικούς περιορισμούς, były one koczowników z pierwszym zasiedleniem z karawanów handlowych. Όταν η περιοχή διαχωρίστηκε επί αποικιοκρατίας σε ζώνες επιρροής και χαραχθήκαν αυθαίρετα τα νέα σύνορα, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη νομαδική ζωή και να περιοριστούν σε μικρής έκτασης καλλιέργειες δημητριακών και στην κτηνοτροφία (οι σαβάνες αποτελούν εκτεταμένους βοσκότοπους). Ως συνέπεια των επιβεβλημένων μη φυσικών και πολιτιστικών συνόρων, οι περιοχές εκτέθηκαν σε εμφύλιες διαμάχες και διακρατικές συρράξεις που μοίρασαν φυλές κι εθνότητες σε δύο, trzech lub więcej sztuk. Touareg, Haoussa, Peuls, na przykład, στερήθηκαν το ζωτικό και πολιτιστικό τους χώρο. Każda rebelia jest wykorzystywany przez Zachód i, w zależności od swoich zainteresowań, μπορεί να ενθαρρύνεται ή να καταστέλλεται. Obszarach Sahelu, δεδομένης της έλλειψης νερού και της απουσίας κάθε είδους υποδομών άρδευσης και σύγχρονων μεθόδων επιμέλειας της γης, έχουν περιορισμένες δυνατότητες καλλιέργειας. Η κλιματική αλλαγή του πλανήτη είναι ιδιαίτερα έντονη στη ζώνη του Sahel, z wynikiem, τα τελευταία 50 χρόνια, pustynnienie 250 kilometrów na południe, σε μια ζώνη βάθους μέχρι 6.000 km. Tych krajów, μετά από τη μεγάλη επισιτιστική κρίση του 1972, stworzył CILSS w 1973 roku (Comité Inter-Etate pour la Lutte contre la Sécheresse au Sahel) με σκοπό την αλληλοβοήθεια και την πάλη ενάντια στην φτώχεια και την ξηρασία.ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ SAHEL* ΚΡΑΤΗ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Πληθυσμός (miliony) 12,4 Ο,5 1,4 12,7 2,9 1,5 13,1 11,1 Rozwój 1975-2003 2,6 2,0 3,4 2,6 2,5 3,0 3,2 2,7 2,8 Średnia długość życia (lata) 47,5 70,4 55,7 47,9 52,7 44,7 44,4 55,7 43,6 Analfabetyzm dorosłych (%) 87,2 24,3 62,2 81,0 48,8 60,4 85,6 60,7 Ludność żyjąca za mniej niż 1 dolar 44,9 50,0 59,3 72,3 25,9 60,0 61,4 26,3 Ludność bez dostępu do wody (%) 49,0 20,0 18,0 52,0 44,0 41,0 54,0 28,0 66,0 Ludność oprócz niedożywienie kryzysów (%) 19,0 27,0 29,0 10,0 34,0 24,0 28,0 * Zachodnia strefa SAHEL obejmuje kraje 1. Burkina Faso, 2. Wyspy Zielonego Przylądka, 3. Gambia, 4. Mali, 5. Mauretania, 6. Gwinea, 7. Niger ,8. Senegal, 9. Czad. Pnud źródła ( www. UNDP. org). Klasyfikacji ubóstwa nie należy oceniać w świetle zachodnich rzeczywistość. Dla tych krajów najbardziej wiarygodną metodą jest codzienne spożywanie pokarmów i nie finansowe profity. Zgodnie z definicją bezwzględne ubóstwo: Ένα γεύμα την ημέρα με ελάχιστη κατανάλωση δημητριακών σε μορφή χυλού.Ως φτώχεια ορίζεται : Δύο γεύματα την ημέρα ή και περισσότερα με μικρή κατανάλωση δημητριακών. Oprócz mleka raz w tygodniu, δεν υπάρχει άλλη ζωική πρωτεϊνούχα τροφή. Zgodnie z definicją granica ubóstwa: δύο γεύματα την ημέρα με κατανάλωση δημητριακών ή ρυζιού, δύο και τρεις φορές την εβδομάδα κατανάλωση γάλακτος. Raz w tygodniu mięso. Zadowalające: Δύο ως τρία γεύματα την ημέρα με ικανοποιητική κατανάλωση δημητριακών και ρυζιού, warzywa co najmniej trzy razy w tygodniu, δύο φορές την εβδομάδα κρέας. Από το 1960 και εν μέσω ψυχρού πολέμου η Δύση διεκήρυττε ότι σε μια δεκαετία θα πετύχει μεταβολή της μοίρας των φτωχών Αφρικανικών χωρών σε τέτοιο βαθμό που δεν θα είναι πλέον αναγκαία η εξωτερική βοήθεια. Oczywiście, αυτό που ήθελε στην ουσία ήταν να μην αφήσει τα κράτη αυτά στην επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης. Ως εκ τούτου παραχώρησε συμβούλους πολιτικούς, gospodarczej, wojskowe, και πλειάδα οργανώσεων που δραστηριοποιήθηκαν στις περιοχές αυτές (MFW, Bank Światowy, Διεθνής Ανάπτυξη των ΗΠΑ και της Αγγλίας, Międzyamerykański Bank rozwoju, Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, Światowa Organizacja Zdrowia , Οργανισμός Τροφίμων και Αγροτικής Παραγωγής FAO/ UNICEF κ.ά). Γνωρίζουμε σήμερα ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις οδηγήθηκαν σε πλήρη αποτυχία. Οποιαδήποτε βοήθεια έχει δοθεί, rzadko oferowane z bezinteresowności, ενώ η Δύση προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα με το δικό της σκεπτικό και νοοτροπία. Παρ’ ότι δε μπορεί να γνωρίζει καλύτερα τα προβλήματα και την επίλυσή τους από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, κανένας από τους αποδέχτες της βοήθειας δε ρωτιέται. Ο William Easterly1 αναφέρει το παράδειγμα της ηλεκτρικής κουβέρτας: «μια κρύα νύκτα η σύντροφος μου κι εγώ κοιμόμασταν με μια διπλή ηλεκτρική κουβέρτα. Μπερδέψαμε όμως τους ρυθμιστές. Έτσι εγώ όταν ζεστάθηκα χαμήλωσα τον ρυθμιστή και η γυναίκα μου πάγωσε. Αύξησε με τη σειρά της τη θερμοκρασία με αποτέλεσμα η δική μου πλευρά να γίνει ακόμα πιο ζέστη, οπότε κατέβασα την θερμοκρασία ακόμα περισσότερο. Η γυναίκα μου συνέχισε να κρυώνει και ανέβασε κι άλλο την δική μου θερμοκρασία». Problem jest tam. Η Δύση ρυθμίζει τον θερμοστάτη μιας μακρινής κουβέρτας και κανένας δε ρωτιέται αν κρυώνει ή ζεσταίνεται. Οι πολιτικές των πλουσίων χωρών ελέγχουν τους οργανισμούς βοήθειας και οι φτωχοί δε διαθέτουν την ισχύ για να αποδώσουν ευθύνες. W latach 1972-2002, liczba poważnie i trwale niedożywionych Afrykanów wzrosła z 81 do 203 milionów. Μπροστά στο παγκόσμιο δράμα της πεινάς, ο ΟΗΕ πρόσφατα αποφάσισε την αύξηση της επισιτιστικής βοήθειας κατά 50% μέχρι το 2030, αποδεσμεύοντας 15-20 δις δολάρια το χρόνο. Είναι αλήθεια ότι πάντα πρέπει να υπάρχουν αποθέματα για την περίπτωση μεγάλων κρίσεων. Η πολιτική όμως της «επείγουσας βοήθειας» δεν ενδείκνυται για την επίλυση του χρόνιου επισιτιστικού προβλήματος και της πείνας των ανθρώπων. Głównie, οι πρακτικές αυτές δε φέρνουν αποτέλεσμα, ale mające na celu zaimponować opinii publicznej. Τα χρήματα είναι πολλά και με πολύ λιγότερα θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολύ πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις όπως, na przykład, πηγάδια στα χωριά για να μπορούν να ποτίσουν οι αγρότες το βιός τους και να έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό Ο φτωχός αγρότης δεν είναι ζητιάνος, ούτε τεμπέλης να ζητά έτοιμο το φαγητό του. Χρειάζεται τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να μπορεί να το παράγει.Οι αγρότες στην περιοχή του Sahel, z pierwotnych środków i bez infrastruktury nawadniania, προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα εδάφη τους, skutkuje nawet dobrych lat, η σοδειά να μην επαρκεί για αποθήκευση ή πώληση. Πολλές ανθρωπιστικές ανεξάρτητες οργανώσεις, M. K.. artystyczne, ως φορείς της «κοινωνίας των πολιτών» του δυτικού κόσμου, έχουν τις καλύτερες των προθέσεων για αλτρουιστική προσφορά και βοήθεια στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έχουν καλούς σχεδιασμούς και ενθαρρυντικά αποτελέσματα, πλην όμως μένουν χωρίς οικονομική στήριξη επειδή οι δράσεις τους αποκλίνουν από τη στρατηγική των κεντρικών πολιτικοοικονομικών σχεδιασμών της Δύσης. Έχουν καταλάβει ότι η βοήθεια δεν πρέπει να είναι αποσπασματική αλλά πρέπει να ενταχτεί σε μια γενικότερη πολιτική καταπολέμησης της φτώχειας και έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση ατόκων μικροδανείων, στην κατασκευή υποδομών για επισιτιστική ασφάλεια σε καταστάσεις κρίσεων, στην εγκατάσταση δικτύων άρδευσης και ύδρευσης, w ponowne zalesianie, στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, στον οικογενειακό προγραμματισμό για τη σταθεροποίηση της δημογραφικής ανάπτυξης, infrastruktury podstawowej opieki zdrowotnej. Το θέμα της αναδάσωσης και της επισιτιστικής ασφάλειας έχει απασχολήσει επανειλημμένα τις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Αξιόλογη προσπάθεια για την εξασφάλιση επάρκειας τροφής σε περιόδους κρίσεων, αποτελεί η δημιουργία των Τραπεζών Δημητριακών (Banques Céréalières lub pne.). Οι Τράπεζες Δημητριακών, είναι στην πραγματικότητα αγροτικοί συνεταιρισμοί που κτίστηκαν σε απομακρυσμένα από το κέντρο χωριά, με σκοπό τη συγκέντρωση αποθεμάτων δημητριακών και σπόρων για την άμεση παροχή επισιτιστικής βοήθειας αλλά και για την πρόληψη ενδεχόμενης κρίσης. Οι τράπεζες αυτές δημιουργήθηκαν από μη κυβερνητικές οργανώσεις, ενώ τη διαχείρισή τους έχει αναλάβει τοπική επιτροπή των ίδιων των κατοίκων κάθε κοινότητας. Ο τρόπος λειτουργίας αυτών των τραπεζών προβλέπει την παροχή τροφίμων είτε με συμβολική χρηματική ανταλλαγή είτε υπό μορφή δανεισμού σε είδος. Z nowego zbioru, ο αγρότης είναι υποχρεωμένος να επιστρέψει τη δανεισμένη ποσότητα σπόρων προκειμένου να υπάρχει πάντα απόθεμα. Οι χώρες του Sahel όπως και οι περισσότερες αφρικανικές χώρες, δε διαθέτουν παρά υποτυπώδεις μηχανισμούς υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (energii elektrycznej i wody), słaba infrastruktura (δρόμους και σιδηρόδρομους), τα επιτόκιά δανεισμού εμφανίζουν απότομες και μεγάλες διακυμάνσεις, Inflacja jest wysoka, ενώ αντιμετωπίζουν προβλήματα στην παραγωγικότητα της εργασίας τα οποία πηγάζουν από την ελλιπή μόρφωση, Pielęgnacja i obudowa. Instytucje rynku są narażone (jak niedojrzałe systemy finansowe) και τα νομικά πλαίσια υπολειτουργούν. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί δεν έχουν συμφέρον να διορθώσουν τα θεμελιώδη και δομικά προβλήματα της οικονομίας. Η παγκόσμια οικονομική πολιτική και ο νεοφιλευθερισμός αποτελούν τη βασική αιτία της πείνας. Το πλάνο σταθεροποίησης της οικονομίας που έχει επιβάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημιούργησε μεγάλη ανισότητα και περαιτέρω απώλεια του πενιχρού εισοδήματος. Μετά το τέλος της αποικιοκρατίας στη δεκαετία του 60, η νεοαποικιοκρατία έχει αποδειχθεί σκληρότερη. Η εκμετάλλευση της Δύσης έχει φτάσει σε ακραία όρια. Często nadużywa pozycji moc, την οποία έχουν ως δωρητές, και απειλούν με άρση της προτίμησης για εμπορική συνεργασία αν δεν υπογραφούν οι Συμφωνίες Economic partnership agreements2, στο πλαίσιο των οποίων θα περικοπούν οι πωλήσεις των Αφρικανών γεωργών στις τοπικές αγορές από τη ραγδαία εμπορική απελευθέρωση που ανοίγει το δρόμο σε μεγάλες ποσότητες επιδοτούμενων εισαγωγών από την Ε.Ε. Ο τρόπος δράσης των συμφωνιών αυτών όπως εύστοχα αναφέρει ο διευθυντής του CODESRIA Αντεμπάγιο Ολουκόσι, είναι ουσιαστικά «διαίρεση δια του εμπορίου», τακτική την οποία ξεκίνησαν οι αποικιοκράτες στη διάσκεψη του Βερολίνου το 1884–85, όταν τεμάχισαν την ήπειρο σε αποικίες και «κράτη» με τρόπο αυθαίρετο και παράλογο. Η απελευθέρωση του εμπορίου έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την αφρικανική γεωργία, καθώς δεν αναμένεται να αναπτυχθεί παρά ένας μόνο κλάδος της οικονομίας: η μεταποίηση. Είναι και η μόνη δραστηριότητα που δελεάζει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να επενδύσει σε κοινοπραξίες. Ενδιαφέρουσα είναι και η άποψη σχετικά με τις καλλιέργειες δημητριακών που χρησιμοποιούνται σαν βιοκαύσιμα. Ενώ η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξάνεται, tylko 50% pokrywa potrzeby żywieniowe. Το υπόλοιπο μετατρέπεται σε βιοκαύσιμα. Με αυτό τον τρόπο αδρανοποιούνται τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και δημιουργούνται νέες με αποτέλεσμα τη ραγδαία αποψίλωση των δασών και την απομύζηση του υδατίνου πλούτου. Οικονομικοτεχνικές μελέτες απέδειξαν ότι η καλλιέργεια για την παραγωγή βιοκαυσίμων αφαιρούν από την κατανάλωση ποσότητες δημητριακών που θα μπορούσαν να καλύψουν 20 φορές το τρέχον παγκόσμιο επισιτιστικό έλλειμμα. Pełny zbiornik benzyny przez etanolu konieczne ziarna, które odpowiadają rocznej diety anthrwpoy3. Apotelesmatwn uprawy są zmniejszenie produkcji zbóż do kontaktu z żywnością, η αύξηση της τιμής τους και η επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα βιοκαύσιμα, przyspieszyć tempo, w którym zniszczone lasy, που θεωρείται μείζων παράγοντας που συντελεί στην υπερθέρμανσης του πλανήτη (Studium Holly Gibbs, Woods Instytut ochrony środowiska na Uniwersytecie Stafford, Stany Zjednoczone). Podsumowując, Sahel pasa faktycznie ma trochę produkcji rolnej. Jednak, και ανεξάρτητα από την κρίση που χαρακτηρίζει την τωρινή συγκυρία, η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική μετατρέπει τη μέτρια φτώχεια σε χρόνια. Το κόστος ζωής και η επιβεβλημένη αγορά βασικών αγαθών που να ανταποκρίνονται στις στοιχειώδεις ανάγκες του πληθυσμού είναι δυσανάλογα με το μέσο εισόδημά του. Ubóstwo, w połączeniu z zniszczenia lub utraty zbiorów, επιφέρει περαιτέρω φτώχεια, pożyczki, spłata długu, αύξηση των επιτοκίων, sprzedaż gruntów, ponownie ubóstwa. IE, συνέχεια παρών ένας φαύλος κύκλος (pułapki ubóstwa) από τον οποίον αδυνατούν οι αγρότες να ξεφύγουν. Jak powiedział Gandhi, η γη διαθέτει επαρκείς πόρους για να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων, Przerwanie niektórych chciwość niektórych. Το 20% του παγκοσμίου πληθυσμού ελέγχει το 75% των παγκόσμιων πόρων. Το ελέγχει και το εμπορεύεται κερδοσκοπώντας μέσω των πολυεθνικών εταιρειών της γεωργίας, της ιδιωτικοποίησης των νερών και των νόμων του παγκοσμίου εμπορίου. Η μάχη για την καταπολέμηση της φτώχειας είναι πρώτα από όλα θέμα πολιτικό και απαιτεί σύνθετες προσεγγίσεις και άλλες στρατηγικές. Cały dramat rozwija jak opisano, laureat Nagrody Nobla ekonomista Amartya Sen, «Η πείνα δεν οφείλεται σε έλλειψη τροφίμων, αλλά στο γεγονός ότι τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας δεν έχουν τα μέσα ώστε να προμηθευτούν τα αναγκαία για την επιβίωση τους». George Kalliabetsos, ιατρός Πρόεδρος Δ.Ε. Planety uczciwej organizacji humanitarnej

   3

   

   Odpowiadać