Care sunt caracteristicile care separa bogat din ţările sărace; Bogăţia de fiecare ţară depinde de multe lucruri, inclusiv calitatea instituţiilor de stat, cultura, resurselor naturale şi latitude. Un interesant video de la Scoala de viaţă.

2 Comentarii

1. p. (C). Th. spune:

   07.06.2016 ora 08:35

   există țări bogate și sărace, dar industrializate și agrotoktinotrofika. națiuni care au precedat revoluția industrială este natural și lângă determina soarta restului. tranziția de la câmp la fabrica este ceea ce spun ei cultura tehnologică, ridicarea nivelului de trai etc.. Dar există rezidenți mai fericit din țările dezvoltate de către rezidenți ai subdezvoltate, deoarece, pentru a fi fericit în această lume, atâta timp cât produsele alimentare are, sănătate și familie. în țările dezvoltate, pot avea mai multe alimente, dar acest lucru are efecte secundare. Ele pot avea mai multe spitale, dar mai bine nu este cea care aveți nevoie. și în ceea ce privește familia, cei săraci fac mult mai bine în acest domeniu!!

   2

   

   Răspuns
2. Alex spune:

   06.06.2016 ora 17:52

   http://fairplanet.gr/cms/index.php?option=com_content&view=article&catid=7%3A–&id=123%3A2009-10-20-14-04-18&lang=elam constatat că, παρά τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι διεθνείς οργανώσεις για την αναχαίτιση της κρίσης, malnutriție a rămas deosebit de gravă în aceste domenii. explicaţia, în cele din urmă, ήταν πως δεν ευθύνονταν μόνο η ξηρασία και η επιδρομή των ακρίδων για τον λιμό, dar, în principal, faptului că majoritatea populației nu a avut bani pentru a cumpăra chiar și alimentele de bază. Στην επιδείνωση της κρίσης συνέβαλαν εκτός από την οικονομική πολιτική σταθεροποίησης που είχε επιβληθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, absența I Pantelis de prestații sociale, Politica laxe pentru securitatea alimentară și marea corupție a funcționarilor guvernamentali . Η φτώχεια στην υποσαχάρια Αφρική Συντάχθηκε απο τον/την Γιώργος Καλλιαμπέτσος Κυριακή, 18 octombrie 2009 07:50 Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων το ένα τρίτο στην υποσαχάρια Αφρική, ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα Μόνο όταν θα έχεις κόψει το τελευταίο δέντρο, veți fi prins ultimul pește, și vei fi poluat ultimul râu, vei înțelege că nu poți mânca bani. Αφήγημα από την ινδιάνικη φυλή Cree Το αεροπλάνο της γραμμής Παρίσι -Νιαμέ προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Νίγηρα μετά από 5 ώρες ταξίδι. Μας υποδέχτηκε ένα κύμα αποπνιχτικής ζέστης φορτωμένο με πρωτόγνωρες μυρουδιές. În Niger, în 2004-2005, η φτώχεια που μάστιζε τη χώρα επιδεινώθηκε και μετατράπηκε σε έντονη επισιτιστική κρίση του πληθυσμού εξαιτίας της ξηρασίας και της επιδρομής των ακριδών, που έπληξαν με πρωτοφανή ένταση τις καλλιέργειες.Επρόκειτο να επισκεφτούμε τις περιοχές Ζinder και Μaradi, la est de capitală, trec prin vreo 2.000 km, προκειμένου να εκτιμήσουμε τις ανάγκες του πληθυσμού σε επισιτιστική βοήθεια.Οι μαρτυρίες που είχαμε συλλέξει, μιλούσαν για σοβαρή ανθρωπιστική κρίση λόγω λιμού. Η σοδειά ήταν η χειρότερη των τελευταίων ετών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν πολλά παιδιά από οξεία και προθανάτια υποθρεψία.Κατά τη διαδρομή μας προς το Μaradi, μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι στις λαϊκές αγορές υπήρχαν βασικά διατροφικά υλικά σε αφθονία. Δεν καταλαβαίναμε πώς εξηγείτο τέτοιας έκτασης λιμός σε περιβάλλον ειρήνης, πολιτικής σταθερότητας και με αγορές γεμάτες αγαθά.Στο Μaradi οι εικόνες των παιδιών με υποθρεψία ήταν γροθιά στο στομάχι. Στα κέντρα επισιτισμού η κατάσταση ήταν τραγική. Pe lângă malnutriția acută, οκτώ στα δέκα παιδιά έπασχαν και από ελονοσία, ενώ τα 40 από τα 250 παιδιά του κέντρου βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση λόγω συνοδού λοίμωξης. am constatat că, παρά τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι διεθνείς οργανώσεις για την αναχαίτιση της κρίσης, malnutriție a rămas deosebit de gravă în aceste domenii. explicaţia, în cele din urmă, ήταν πως δεν ευθύνονταν μόνο η ξηρασία και η επιδρομή των ακρίδων για τον λιμό, dar, în principal, faptului că majoritatea populației nu a avut bani pentru a cumpăra chiar și alimentele de bază. Στην επιδείνωση της κρίσης συνέβαλαν εκτός από την οικονομική πολιτική σταθεροποίησης που είχε επιβληθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, absența I Pantelis de prestații sociale, Politica laxe pentru securitatea alimentară și marea corupție a funcționarilor guvernamentali . Nu există nicio prevedere pentru asistență medicală gratuită în niciunul dintre statele Sahel, nici măcar în cele mai sărace pături ale populaţiei, με αποτέλεσμα η πρόσβαση στην υγεία των απομακρυσμένων αγροτικών κοινοτήτων να είναι εξαιρετικά δυσχερής αν όχι αδύνατη. Conform unui studiu al Multiple Sondaje Cluster Indicator (MICS), το υγειονομικό προσωπικό είναι ανεπαρκές αφού αντιστοιχεί ένας ιατρός για 32.432 κατοίκους, μια νοσοκόμα για 4.488 κατοίκους και μια μαία για 6.393 κατοίκους. Inca, η έλλειψη εξοπλισμού των κέντρων υγείας και η δύσκολη πρόσβαση του πληθυσμού σε υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, datorita distantelor, dar și din cauza costului medicamentelor, agraveaza situatia. Lipsa accesului la apă curată, κυρίως σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, είναι αιτία πολλών σοβαρών λοιμώξεων όπως η χολέρα.Τα παιδιά είναι τα κύρια θύματα της ακραίας φτώχειας που μαστίζει το Sahel. Conform statisticilor UNICEF / CDC, παιδιά που δεν έχουν δεχθεί κανέναν εμβολιασμό ανέρχονται στο ποσοστό 45-48%, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό που εξηγεί κατά ένα μέρος την αυξημένη θνησιμότητα των παιδιών. Malnutriția severă a copiilor este cu mult peste 14% (pragul de intervenție de urgență), ενώ το ποσοστό θνησιμότητας σε ηλικίες κάτω των 5 ετών ξεπερνάει το 25 % στο Δυτικό Sahel σε συνθήκες μη κρίσης. Copiii subnutriți cântăresc cu 80% mai puțin decât greutatea normală a copiilor de vârsta lor, υποφέρουν από καθυστερημένη ανάπτυξη και η ευάλωτη υγεία τους τα καθιστά πιο επιρρεπή σε λοιμώδεις νόσους όπως ελονοσία, diaree, μηνιγγίτιδα και πνευμονίες.. Ο Νίγηρας όπως όλη η ζώνη του Sahel αποτελεί, conform clasamentului PNUD, τη φτωχότερη περιοχή στον κόσμο, με το 80% του πληθυσμού του να ζει με λιγότερο από 1$ ημερησίως και με το πρόβλημα της πείνας να αποτελεί χρόνια πληγή, καθώς τα δύο τρίτα της έκτασής του καλύπτονται από τη Σαχάρα. Οι κάτοικοι με πολύ κόπο καταφέρνουν να καλλιεργήσουν μία απερημωμένη γη, στα νότια της χώρας, η οποία ακόμα και στις «καλές» χρονιές δεν καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού.Ο λιμός που αντιμετώπισε ο Νίγηρας αποτέλεσε μία από τις σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις στη Δυτική Αφρική, η οποία δυστυχώς άργησε να γίνει αντιληπτή από τη Διεθνή Κοινότητα. Η παρατεταμένη ανομβρία και η επιδρομή των ακρίδων έπληξαν τις αχανείς εκτάσεις της σαβάνας, όπου η πρόσβαση και η συλλογή των πληροφοριών είναι πολύ δύσκολη. Ο σιωπηλός λιμός, numit, για να γίνει αντιληπτός έπρεπε να ξεπεράσει τα όρια των αγροτικών κοινοτήτων, rezultând timp prețios pierdut. Și din momentul în care a fost anunțată amploarea problemei, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στο κάλεσμα και στην ανταπόκρισή της διεθνούς βοήθειας. În drama care se intensifică a foametei, σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και οι πολύμηνες υποχωρήσεις της κυβέρνησης στις πιέσεις της αγοράς και στις οδηγίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, reacționând la furnizarea de ajutor umanitar internațional, θεωρώντας πως μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε σε σημαντική πτώση στις τιμές των προϊόντων. Η γεωγραφική περιοχή του Sahel είναι η υποσαχάρια ζώνη που εκτείνεται από τον Ατλαντικό μέχρι την κεντρική Αφρική συμπεριλαμβανομένου και του Τσαντ. Include opt state : Senegal, Guineea, Gambia, Mauritania, Mali, Burgina Faso, Niger și Ciad. Unii geografi o extind până la Marea Roșie, inclusiv nordul și centrul Sudanului, τη βόρεια Αιθιοπία και τη βόρεια Ερυθραία. Η κυρίως ζώνη του Sahel χαρακτηρίζεται από το κλίμα σαβάνας, με διακριτές περιόδους βροχοπτώσεων και ξηρασίας, cu o temperatură medie de 35oC, και η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Η δυνατότητα καλλιέργειας στη ζώνη αυτή είναι περιορισμένη, γι αυτό και παραδοσιακά οι πληθυσμοί της περιοχής, προσαρμοσμένοι στους κλιματικούς περιορισμούς, au fost nomazi cu comerțul cu caravane ca primă ocupație. Όταν η περιοχή διαχωρίστηκε επί αποικιοκρατίας σε ζώνες επιρροής και χαραχθήκαν αυθαίρετα τα νέα σύνορα, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη νομαδική ζωή και να περιοριστούν σε μικρής έκτασης καλλιέργειες δημητριακών και στην κτηνοτροφία (οι σαβάνες αποτελούν εκτεταμένους βοσκότοπους). Ως συνέπεια των επιβεβλημένων μη φυσικών και πολιτιστικών συνόρων, οι περιοχές εκτέθηκαν σε εμφύλιες διαμάχες και διακρατικές συρράξεις που μοίρασαν φυλές κι εθνότητες σε δύο, trei sau mai multe piese. Touaregul, Haoussa, peulilor, de exemplu, στερήθηκαν το ζωτικό και πολιτιστικό τους χώρο. Fiecare răscoală este exploatată de Occident şi, in functie de interesele sale, μπορεί να ενθαρρύνεται ή να καταστέλλεται. Zonele Sahel, δεδομένης της έλλειψης νερού και της απουσίας κάθε είδους υποδομών άρδευσης και σύγχρονων μεθόδων επιμέλειας της γης, έχουν περιορισμένες δυνατότητες καλλιέργειας. Η κλιματική αλλαγή του πλανήτη είναι ιδιαίτερα έντονη στη ζώνη του Sahel, cu scorul, τα τελευταία 50 χρόνια, desertificarea la 250 de kilometri la sud, σε μια ζώνη βάθους μέχρι 6.000 kilometri. Aceste țări, μετά από τη μεγάλη επισιτιστική κρίση του 1972, a creat CILSS în 1973 (Comité Inter-Etate pour la Lutte contre la Sécheresse au Sahel) με σκοπό την αλληλοβοήθεια και την πάλη ενάντια στην φτώχεια και την ξηρασία.ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ SAHEL* ΚΡΑΤΗ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Πληθυσμός (milioane de oameni) 12,4 Ο,5 1,4 12,7 2,9 1,5 13,1 11,1 Dezvoltare 1975-2003 2,6 2,0 3,4 2,6 2,5 3,0 3,2 2,7 2,8 Speranța medie de viață (ani) 47,5 70,4 55,7 47,9 52,7 44,7 44,4 55,7 43,6 Analfabetismul adulților (%) 87,2 24,3 62,2 81,0 22 2,8 60,4 85,6 60,7 Populația care trăiește cu mai puțin de 144 USD,9 50,0 59,3 72,3 25,9 60,0 61,4 26,3 Populație fără acces la apă (%) 49,0 37,0 27,0 52,0 44,0 41,0 54,0 28,0 66,0 Populația de malnutriție în afara crizei (%) 36,0 39,0 29,0 10,0 34,0 24,0 28,0 * Zona de vest SAHEL include țările 1. Burgundia Faso, 2. capul Verde, 3. Gambia, 4. Mali, 5. Mauritania, 6. Guineea, 7. Niger ,8. Senegal, 9. Ciad. Sursa Pnud ( www. Undp. Org). Evaluarea sărăciei nu poate fi evaluată în lumina realității occidentale. Pentru aceste țări, cea mai fiabilă metodă este consumul zilnic de alimente și nu câștigurile bănești. Este definită ca sărăcie absolută: Ένα γεύμα την ημέρα με ελάχιστη κατανάλωση δημητριακών σε μορφή χυλού.Ως φτώχεια ορίζεται : Δύο γεύματα την ημέρα ή και περισσότερα με μικρή κατανάλωση δημητριακών. Cu excepția laptelui o dată pe săptămână, δεν υπάρχει άλλη ζωική πρωτεϊνούχα τροφή. Este definită ca sărăcie marginală: δύο γεύματα την ημέρα με κατανάλωση δημητριακών ή ρυζιού, δύο και τρεις φορές την εβδομάδα κατανάλωση γάλακτος. O dată pe săptămână carne. Acceptabil: Δύο ως τρία γεύματα την ημέρα με ικανοποιητική κατανάλωση δημητριακών και ρυζιού, legume de cel puțin trei ori pe săptămână, δύο φορές την εβδομάδα κρέας. Από το 1960 και εν μέσω ψυχρού πολέμου η Δύση διεκήρυττε ότι σε μια δεκαετία θα πετύχει μεταβολή της μοίρας των φτωχών Αφρικανικών χωρών σε τέτοιο βαθμό που δεν θα είναι πλέον αναγκαία η εξωτερική βοήθεια. desigur, αυτό που ήθελε στην ουσία ήταν να μην αφήσει τα κράτη αυτά στην επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης. Ως εκ τούτου παραχώρησε συμβούλους πολιτικούς, financiar, militar, και πλειάδα οργανώσεων που δραστηριοποιήθηκαν στις περιοχές αυτές (Δ.Ν.Τ., Banca Mondială, Διεθνής Ανάπτυξη των ΗΠΑ και της Αγγλίας, Banca Interamericană de Dezvoltare, Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, Organizația Mondială a Sănătății , Οργανισμός Τροφίμων και Αγροτικής Παραγωγής FAO/ UNICEF κ.ά). Γνωρίζουμε σήμερα ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις οδηγήθηκαν σε πλήρη αποτυχία. Οποιαδήποτε βοήθεια έχει δοθεί, rareori oferite dezinteresat, ενώ η Δύση προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα με το δικό της σκεπτικό και νοοτροπία. Παρ’ ότι δε μπορεί να γνωρίζει καλύτερα τα προβλήματα και την επίλυσή τους από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, κανένας από τους αποδέχτες της βοήθειας δε ρωτιέται. Ο William Easterly1 αναφέρει το παράδειγμα της ηλεκτρικής κουβέρτας: «μια κρύα νύκτα η σύντροφος μου κι εγώ κοιμόμασταν με μια διπλή ηλεκτρική κουβέρτα. Μπερδέψαμε όμως τους ρυθμιστές. Έτσι εγώ όταν ζεστάθηκα χαμήλωσα τον ρυθμιστή και η γυναίκα μου πάγωσε. Αύξησε με τη σειρά της τη θερμοκρασία με αποτέλεσμα η δική μου πλευρά να γίνει ακόμα πιο ζέστη, οπότε κατέβασα την θερμοκρασία ακόμα περισσότερο. Η γυναίκα μου συνέχισε να κρυώνει και ανέβασε κι άλλο την δική μου θερμοκρασία». Problema este acolo. Η Δύση ρυθμίζει τον θερμοστάτη μιας μακρινής κουβέρτας και κανένας δε ρωτιέται αν κρυώνει ή ζεσταίνεται. Οι πολιτικές των πλουσίων χωρών ελέγχουν τους οργανισμούς βοήθειας και οι φτωχοί δε διαθέτουν την ισχύ για να αποδώσουν ευθύνες. Între 1972 și 2002, numărul africanilor subnutriți sever și permanent a crescut de la 81 la 203 milioane. Μπροστά στο παγκόσμιο δράμα της πεινάς, ο ΟΗΕ πρόσφατα αποφάσισε την αύξηση της επισιτιστικής βοήθειας κατά 50% μέχρι το 2030, αποδεσμεύοντας 15-20 δις δολάρια το χρόνο. Είναι αλήθεια ότι πάντα πρέπει να υπάρχουν αποθέματα για την περίπτωση μεγάλων κρίσεων. Η πολιτική όμως της «επείγουσας βοήθειας» δεν ενδείκνυται για την επίλυση του χρόνιου επισιτιστικού προβλήματος και της πείνας των ανθρώπων. Mai ales, οι πρακτικές αυτές δε φέρνουν αποτέλεσμα, dar au scopul de a impresiona publicul. Τα χρήματα είναι πολλά και με πολύ λιγότερα θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολύ πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις όπως, de exemplu, πηγάδια στα χωριά για να μπορούν να ποτίσουν οι αγρότες το βιός τους και να έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό Ο φτωχός αγρότης δεν είναι ζητιάνος, ούτε τεμπέλης να ζητά έτοιμο το φαγητό του. Χρειάζεται τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να μπορεί να το παράγει.Οι αγρότες στην περιοχή του Sahel, cu mijloace primitive şi fără infrastructură de irigare, προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα εδάφη τους, constant chiar și în anii buni, η σοδειά να μην επαρκεί για αποθήκευση ή πώληση. Πολλές ανθρωπιστικές ανεξάρτητες οργανώσεις, Μ.Κ.Ο. și colective, ως φορείς της «κοινωνίας των πολιτών» του δυτικού κόσμου, έχουν τις καλύτερες των προθέσεων για αλτρουιστική προσφορά και βοήθεια στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έχουν καλούς σχεδιασμούς και ενθαρρυντικά αποτελέσματα, πλην όμως μένουν χωρίς οικονομική στήριξη επειδή οι δράσεις τους αποκλίνουν από τη στρατηγική των κεντρικών πολιτικοοικονομικών σχεδιασμών της Δύσης. Έχουν καταλάβει ότι η βοήθεια δεν πρέπει να είναι αποσπασματική αλλά πρέπει να ενταχτεί σε μια γενικότερη πολιτική καταπολέμησης της φτώχειας και έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση ατόκων μικροδανείων, στην κατασκευή υποδομών για επισιτιστική ασφάλεια σε καταστάσεις κρίσεων, στην εγκατάσταση δικτύων άρδευσης και ύδρευσης, în reîmpădurire, στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, στον οικογενειακό προγραμματισμό για τη σταθεροποίηση της δημογραφικής ανάπτυξης, în infrastructura asistenței medicale primare. Το θέμα της αναδάσωσης και της επισιτιστικής ασφάλειας έχει απασχολήσει επανειλημμένα τις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Αξιόλογη προσπάθεια για την εξασφάλιση επάρκειας τροφής σε περιόδους κρίσεων, αποτελεί η δημιουργία των Τραπεζών Δημητριακών (Bănci de cereale ή B.C.). Οι Τράπεζες Δημητριακών, είναι στην πραγματικότητα αγροτικοί συνεταιρισμοί που κτίστηκαν σε απομακρυσμένα από το κέντρο χωριά, με σκοπό τη συγκέντρωση αποθεμάτων δημητριακών και σπόρων για την άμεση παροχή επισιτιστικής βοήθειας αλλά και για την πρόληψη ενδεχόμενης κρίσης. Οι τράπεζες αυτές δημιουργήθηκαν από μη κυβερνητικές οργανώσεις, ενώ τη διαχείρισή τους έχει αναλάβει τοπική επιτροπή των ίδιων των κατοίκων κάθε κοινότητας. Ο τρόπος λειτουργίας αυτών των τραπεζών προβλέπει την παροχή τροφίμων είτε με συμβολική χρηματική ανταλλαγή είτε υπό μορφή δανεισμού σε είδος. Cu noua recoltă, ο αγρότης είναι υποχρεωμένος να επιστρέψει τη δανεισμένη ποσότητα σπόρων προκειμένου να υπάρχει πάντα απόθεμα. Οι χώρες του Sahel όπως και οι περισσότερες αφρικανικές χώρες, δε διαθέτουν παρά υποτυπώδεις μηχανισμούς υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (electricitate si apa), au infrastructură slabă (δρόμους και σιδηρόδρομους), τα επιτόκιά δανεισμού εμφανίζουν απότομες και μεγάλες διακυμάνσεις, inflația este ridicată, ενώ αντιμετωπίζουν προβλήματα στην παραγωγικότητα της εργασίας τα οποία πηγάζουν από την ελλιπή μόρφωση, îngrijire și locuință. Instituțiile pieței sunt vulnerabile (precum sistemele financiare imature) και τα νομικά πλαίσια υπολειτουργούν. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί δεν έχουν συμφέρον να διορθώσουν τα θεμελιώδη και δομικά προβλήματα της οικονομίας. Η παγκόσμια οικονομική πολιτική και ο νεοφιλευθερισμός αποτελούν τη βασική αιτία της πείνας. Το πλάνο σταθεροποίησης της οικονομίας που έχει επιβάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημιούργησε μεγάλη ανισότητα και περαιτέρω απώλεια του πενιχρού εισοδήματος. Μετά το τέλος της αποικιοκρατίας στη δεκαετία του 60, η νεοαποικιοκρατία έχει αποδειχθεί σκληρότερη. Η εκμετάλλευση της Δύσης έχει φτάσει σε ακραία όρια. Poziția de putere este adesea abuzată, την οποία έχουν ως δωρητές, και απειλούν με άρση της προτίμησης για εμπορική συνεργασία αν δεν υπογραφούν οι Συμφωνίες Economic partnership agreements2, στο πλαίσιο των οποίων θα περικοπούν οι πωλήσεις των Αφρικανών γεωργών στις τοπικές αγορές από τη ραγδαία εμπορική απελευθέρωση που ανοίγει το δρόμο σε μεγάλες ποσότητες επιδοτούμενων εισαγωγών από την Ε.Ε. Ο τρόπος δράσης των συμφωνιών αυτών όπως εύστοχα αναφέρει ο διευθυντής του CODESRIA Αντεμπάγιο Ολουκόσι, είναι ουσιαστικά «διαίρεση δια του εμπορίου», τακτική την οποία ξεκίνησαν οι αποικιοκράτες στη διάσκεψη του Βερολίνου το 1884–85, όταν τεμάχισαν την ήπειρο σε αποικίες και «κράτη» με τρόπο αυθαίρετο και παράλογο. Η απελευθέρωση του εμπορίου έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την αφρικανική γεωργία, καθώς δεν αναμένεται να αναπτυχθεί παρά ένας μόνο κλάδος της οικονομίας: η μεταποίηση. Είναι και η μόνη δραστηριότητα που δελεάζει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να επενδύσει σε κοινοπραξίες. Ενδιαφέρουσα είναι και η άποψη σχετικά με τις καλλιέργειες δημητριακών που χρησιμοποιούνται σαν βιοκαύσιμα. Ενώ η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξάνεται, doar 50% acoperă nevoile alimentare. Το υπόλοιπο μετατρέπεται σε βιοκαύσιμα. Με αυτό τον τρόπο αδρανοποιούνται τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και δημιουργούνται νέες με αποτέλεσμα τη ραγδαία αποψίλωση των δασών και την απομύζηση του υδατίνου πλούτου. Οικονομικοτεχνικές μελέτες απέδειξαν ότι η καλλιέργεια για την παραγωγή βιοκαυσίμων αφαιρούν από την κατανάλωση ποσότητες δημητριακών που θα μπορούσαν να καλύψουν 20 φορές το τρέχον παγκόσμιο επισιτιστικό έλλειμμα. Un rezervor plin de benzină etanol are nevoie de cereale care să corespundă dietei anuale a unei persoane3. Rezultatul acestor culturi este reducerea producției de cereale pentru uz alimentar, η αύξηση της τιμής τους και η επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα βιοκαύσιμα, accelerează ritmul cu care pădurile sunt distruse, που θεωρείται μείζων παράγοντας που συντελεί στην υπερθέρμανσης του πλανήτη (Studiul Holly Gibbs, al Institutului Woods pentru Mediu de la Universitatea Stafford, SUA). in concluzie, Sahelul are într-adevăr puțină producție agricolă. totuși, και ανεξάρτητα από την κρίση που χαρακτηρίζει την τωρινή συγκυρία, η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική μετατρέπει τη μέτρια φτώχεια σε χρόνια. Το κόστος ζωής και η επιβεβλημένη αγορά βασικών αγαθών που να ανταποκρίνονται στις στοιχειώδεις ανάγκες του πληθυσμού είναι δυσανάλογα με το μέσο εισόδημά του. Saracia, în combinaţie cu distrugerea sau insuficienţa culturii, επιφέρει περαιτέρω φτώχεια, împrumut, nerambursarea datoriilor, αύξηση των επιτοκίων, vânzarea de teren, iarăşi sărăcia. Adică este, συνέχεια παρών ένας φαύλος κύκλος (capcana sărăciei) από τον οποίον αδυνατούν οι αγρότες να ξεφύγουν. Cum spunea Gandhi, η γη διαθέτει επαρκείς πόρους για να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων, decât dacă bineînţeles că lăcomia unora se opreşte. Το 20% του παγκοσμίου πληθυσμού ελέγχει το 75% των παγκόσμιων πόρων. Το ελέγχει και το εμπορεύεται κερδοσκοπώντας μέσω των πολυεθνικών εταιρειών της γεωργίας, της ιδιωτικοποίησης των νερών και των νόμων του παγκοσμίου εμπορίου. Η μάχη για την καταπολέμηση της φτώχειας είναι πρώτα από όλα θέμα πολιτικό και απαιτεί σύνθετες προσεγγίσεις και άλλες στρατηγικές. Întreaga dramă se desfășoară așa cum a descris-o economistul laureat al Premiului Nobel Amartya Sen., «Η πείνα δεν οφείλεται σε έλλειψη τροφίμων, αλλά στο γεγονός ότι τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας δεν έχουν τα μέσα ώστε να προμηθευτούν τα αναγκαία για την επιβίωση τους». George Kalliampetsos, ιατρός Πρόεδρος Δ.Ε. al Organizației Umanitare Fair Planet

   3

   

   Răspuns