ในบางพื้นที่ของโลกในช่วงฤดูร้อน, ดวงอาทิตย์ยังคงมองเห็นได้นานกว่า 24 ชั่วโมงหรือหลายเดือนโดยไม่มืด. ปรากฏการณ์นี้เรียกว่า 'ดวงอาทิตย์เที่ยงคืน' และสังเกตได้ที่ละติจูดเหนืออาร์กติกเซอร์เคิลและใต้แอนตาร์กติกเซอร์เคิล. ปรากฏการณ์นี้เกิดจากการเอียงของแกนตั้งของโลก 23 ° 26΄ ซึ่งสัมพันธ์กับระนาบการหมุนรอบดวงอาทิตย์. ระยะเวลาขึ้นอยู่กับละติจูด, ที่เราสังเกตมัน. ยิ่งผู้สังเกตอยู่ใกล้ขั้วโลกเหนือหรือใต้มากขึ้น, ยิ่งอยู่นาน. ตัวอย่างเช่น, พระอาทิตย์ส่องแสงบนเสาต่อเนื่องเป็นเวลา 6 เดือน, ในขณะที่ทางตอนเหนือสุดของฟินแลนด์ จำกัด อยู่ที่ 73 วัน. ปรากฏการณ์ตรงข้าม, ที่กลางคืนยาวนานกว่า 24 ชั่วโมงในฤดูหนาว, เรียกว่า 'คืนขั้วโลก'.