ในวันพฤหัสบดีที่ 11 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา 16:30, เกิดขึ้นเป็นช่วงเวลาประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์, ในคำแถลงอย่างเป็นทางการครั้งแรกโดยการตรวจจับคลื่นความโน้มถ่วงบนโลก. อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ บรรยายถึงการมีอยู่ของคลื่นเหล่านี้ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2459, นั่นคือ 100 ปีก่อนหน้า, อันเป็นผลมาจากทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปที่ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1915. ในเวลานั้น, ไม่สามารถแสดงให้เห็นปรากฏการณ์นี้ ด้วยเทคโนโลยีที่มีอยู่.

แน่นอน, คลื่นความโน้มถ่วงมีความบิดเบี้ยวของลานกว้างที่มีผลกระทบเล็กบนโลก, และพวกเขาสามารถเพียงระบุพร้อมแอมปลิฟายเออร์ขนาดใหญ่และเครื่องตรวจจับเช่นหอดูดาว LIGO ในสหรัฐอเมริกา, หรือจับ GEO-600 ในเยอรมนี. แต่ว่ามันได้เริ่มขึ้น; กว่าพันล้านปีมาแล้ว, ในจักรวาลไกล, ผสานสองหลุมดำยักษ์. ความขัดแย้งนี้จักรวาลส่ายผ้าของลานกว้าง, กระจายพลังงานรอบสามดวงในรูปของคลื่นความโน้มถ่วงที่ถูกส่งไปขอบของจักรวาลที่ความเร็วของแสง.

วันที่ 14 กันยายน คลื่นเหล่านี้ถึงพื้นโลก. ในวันพุธที่, 10 กุมภาพันธ์ 2559, ผู้อำนวยการบริหารของวิว LIGO, ดาวิด Reitze, ประกาศว่า พวกเขาได้พบเป็นครั้งแรกเหล่านี้คลื่นแรงโน้มถ่วง, แต่นี้ไม่เรียกว่าถัดไปจนถึงวันที่งานแถลงข่าวอย่างเป็นทางการนำ โดยนักวิทยาศาสตร์จาก Caltech, MIT และ LIGO. ข้อสังเกตนี้ยืนยันสมมติฐานที่ใส่ไปข้างหน้า โดย Einstein ในทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปของเขา.