Atletizmde 1970'lerin başı son derece ilginç bir dönemdir.. Çoğu sporun tekniği henüz yerleşmedi, ve sporcular sürekli olarak yeni yöntemler icat ediyor. Sırıkla atlama veya yüksek atlama için en iyi teknik nedir?; Daha etkili bir cirit veya disk nasıl atılır; Oyunlar sırasında bu soruların cevapları arandı.. Yenilikçilerin en ünlüsü Dick Fosbury'dir., yüksek atlamada 1968 olimpiyat şampiyonu. Fosbury flop atlayışını (ön kolun üzerinden arkaya doğru atlayarak atlama stili) icat eden kişi oydu., artık tüm sporcular tarafından uygulanan. Fosbury flopundan önce, atlama ayaklar öne doğru yapıldı. Bir başka yenilikçi de Tuariki Delamere oldu, Washington Üniversitesi'nden bir Yeni Zelandalı. Delamere uzun atlamanın yeni bir yolunu icat etti ve buna 'takla' adını verdi. (Tuba). Bu tekniği ilk kez Yeni Zelanda'nın Christchurch kentindeki 1974 İngiliz Milletler Topluluğu Oyunlarında kullandı.. 8 mesafe atlamasına rağmen,40 metre, onları kuma yaslarken ona ihanet eden elleriydi.. Yani atlama 7'de sayıldı,70 metre. Takla atma mekanik olarak daha verimlidir, böyle bir sıçrama sırasında itme açısı büyüdükçe. Maalesef aynı yıl, uluslararası federasyon uzun atlama sırasında herhangi bir rotasyonu yasakladı, sporcuların sağlığı için tehlikeli. Bu kısıtlama bugün hala yürürlükte (Dünya Atletizm müsabaka kurallarının 30.1.3 maddesi).