1940 yılında, New York zaten bir dünya ticaret merkeziydi, kültür ve endüstri. O zaman, New York'un nüfusu yaklaşık 7 idi,5 milyon, onu Amerika Birleşik Devletleri'nin en büyük şehri yapıyor. 1930'ların Büyük Buhranı sona ermişti ve şehir yeniden büyümeye ve zenginleşmeye başlamıştı., esas olarak hükümet programları ve endüstriyel gelişme sayesinde, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra güçlendirilen. Wall Street'teki finans sektörü o zamanlar zaten hakim durumdaydı ve New York bankacılık ve yatırımın merkeziydi, ona güçlü bir mali pozisyon sağlayan bir gerçek.

İkinci Dünya Savaşı sırasında, şehir askeri üretimin önemli bir merkezi haline geldi. New York ve çevresindeki birçok fabrika askeri teçhizat üretecek şekilde dönüştürüldü, iş fırsatları getirdi ve ekonomiyi canlandırdı. Altyapı gelişimi New Deal gibi hükümet programları tarafından desteklendi, kamu binalarının inşasına izin veren, yollar ve köprüler.

Topluluklar çok çeşitliydi; New York, Avrupa'dan gelen birçok göçmene ev sahipliği yapıyordu, ama aynı zamanda daha iyi yaşam koşulları ve iş fırsatları için ülkenin güneyinden buraya gelen Afrikalı Amerikalılar da var. Burada kültürel ve etnik mahalleler oluşturuldu, Küçük İtalya gibi, Çin Mahallesi ve Harlem, şehre çok kültürlü bir karakter kazandıran.

1940 aynı zamanda Broadway müzikallerinin altın çağının başlangıcına da tanık oldu ve şehir ABD'nin kültür merkezi haline geldi., gürleyen bir müzik eşliğinde, film ve edebiyat sahnesi. O zaman, Harlem Afro-Amerikan kültürünün doğduğu yerdi, özellikle caz müziği, ABD'nin en önemli kültürel ihracatlarından biri haline gelen. New York ticarete yön verdi, endüstri, ekonomi ve kültür, bunlar hep birlikte New York'u 'hiç uyumayan şehir' yapan enerjiyi ve karakteri yarattı.